Bedene hükmetmiş yıllar;
Yaşlılığa sürülmüşsün.
Yalnızlığa düştü diller,
Ne sormuş, ne sorulmuşsun!
Kilon fazla, nefesin az.
Kalp krizi denen aymaz;
Birkaç kez yokladı bu yaz.
Yüreğinden vurulmuşsun!
Genç yaşında kalbin hasta,
Ruhun anlamsız telaşta,
Babanın öldüğü yaşta;
Azrail’ce sorulmuşsun!
Sorsan, bu yorgunluk neden?
Genç değilim diyor beden!
Geri gelmez, belli, giden.
İsyankârdın, durulmuşsun!
Sanmayasın gönül dingin,
Bir yanardağ olmuş sevgin,
Ömür boyu, doludizgin;
Koşuşmaktan yorulmuşsun!
Beden denen ziynetini,
Genç iken bil kıymetini.
Kaybettiğin kudretini,
Arıyorken görülmüşsün!
Coşari der budur halim;
Gitmez ayak kalkmaz elim;
Gönlümde ki gonca gülüm;
Bensiz, bana sarılmışsın!
Kayıt Tarihi : 3.10.2015 08:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!