#3 Şiiri - Zeynep Ekşi

Kimliksizlerin dünyası burası.
Kiminin çarşafı,
Kiminin ruju,
Kadının yırtmacında sallanır,
Bu dünyanın sonu.
Gözlerinle bakma,
Göremezsin içimdeki ruhu.
Öpüşenler gibi gözleri açık,
Tadamazsın dudaktaki tonu.
Kış döner yaza, yaz döner ayaza…
Yerinde sayarsın güzergahsız bi durakta.
Küstahlığı kendine münhasır bir adam gibi,
Sarılamazsın kadının şalı gibi zarif bir boyna.
Çok gez, çok oku, asırlarca yaşa.
Bil ki bulamayacağın şeyler,
Yaşadıkça artacak bu dünyada,
Asıl olanı ittikten sonra.
Kör kalbinin, küstah gülüşünün,
Hiç bir değeri yok benim nazarımda.
Ayağını bastığın çorak toprakta,
Değemez benim cennetimin en sağına.
Öyle kuru, öyle huysuz bir adam gibi solacaksın dünyada.
Kimliksizlerin dünyası burası.
Tartamazsın ruhları.
Seninkinin gramı benimkinin etmez yarası.
O kadar hafif, o kadar havada,
Süzülür kimliksizlerin kanı.
Bir yeri yok, bir vatanı yok.
Kaldırmadıkça başı,
Boşuna göremezsin parlak şehirin ışığı ardına gizlenen yıldızları.