Ava gider padişahın biri, hani;
Sabahleyin önüne çıkıverir piri fani.
Neyse, dolaşır avlağı bulmak için avını,
Akşam olur, artık yorgunluk da alır tavını.
Gerçekleşmemiştir hünkârın hayali,
Anlamaz hiç kimse nedendir ahvali.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Padişah da: Gördüm uğursuz yüzünü diye;
Bulamadım bu gün hiçbir av, acaba niye?
“Sorarım size uğursuz şimdi kim? ” diye?
Ben canımdan oluyorum sizi gördüm diye.
keyifli bir bakı ve şiir güzel
tebrik ve saygı ile..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta