Yirmibeş Eylül günü...
Dünyanın, ölmüş çocukları beni ziyaret eder
Gözyaşımı içerler, ellerinde çiçeklerle...
Yirmibeş Eylül günü...
Dünyanın, ölmüş çocukları
Gözyaşı dökerler benim için
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
ürperdim bir anda şiirinizi okuyunca.....kimseye yakışmıyor ama çocuklara hiç yakışmıyor ÖLÜM....
lafı bile yakışmıyor bir gerçekte olsa....
Gerçek bir yaşanmışlık mı bu dizeler içsel bir gezinti mi anlamadım.....
gerçek se...üzücü.......ve ne desem boş ......
selamlar , Dilek Çınar
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta