24 Yaşım Şiiri - Osman Kaplan

24 yaşım
24 bahardır yanarım
İlk baharı geçtik mi, bilmem
Dışımdır, sizin gördüğünüzdür 24 yaş
24 fersah bir ömür, kısa mı,uzun mu
Siz söyleyin...
İçimde ki çocuk o yaşa gelmek için çırpınır,
Ben o çocuğun yaşına...
Benim korkularım var, tutsaklıklarım, karanlığım
O cocuğun, bisikletten düşüp, parçalanmış dizleri...
Arkadaşlarıyla kavga edip, şaplak yiyip annesinden
Bir köşeye sinmiş, ağlar için için
İşte o çocuk...
Şimdi bende ağlarım öyle, içimden
Kimse görmez, anlamaz
O çocuk heves eder, özler, ağlar
Ben ağlayamam, ağlarımda siz görmezsiniz
Beni o çocuğa sorun, çocuk aklıyla anlatsın
En iyide beni o anlatır sizlere
Kanayan dizlerinin acısını, kalbinin acısını
Bir şeyde istemez o çocuk, sakardır yalnız biraz
Ne gelirse o sakarlığından gelirya herşey başına...
Nolmuş 24 olduk diye, suç sanki ağlamak
Birazda erkekliği var tabiki bu işin
Kime diyelbilirsin ki ağladığını, kim anlar ki seni
Anlayan var tabii, anlayana adanmış 24' e kadar olan ve sonrası...
O çocuk içimde yaşar artık, büyür mü?
Büyümez, büyümeyecek, benim arka bahçemde
Misketlerini oynayacak hep, bisikletten düşecek, tüm giysilerini batıracak
Ve annesinden azarda alabaldiğine olacak...
O çocuğu özlemem aslında
İçmde yaşar, ağlar, yanar içimde
Aşık olmuştur
Çocuk hassaslığı, aşk olunca dahada artmıştır hani
Çocukça kıskanır, öfkelenir, çok sevdiğinden
Öyle bir heyecan, öyle bir telaş vardır içinde
Ne kendi anlayabilir, ne anlatabilir
Kara sevdadır aslı, Mecnun olmuştur
Asıl Mecnunu kıskandırır hani
Çöldedir, Leyla' yla arasında kumdan tepeler vardır
Bir rüzgar lazımdır
O tepeleri dümdüz edecek
Şöyle derinlerden,uzaklardan gelen
O rüzgarı bekler, bizim mecnun, sabır ve tevekkülle
Açar ellerini semaya
Allah'ın aşkı işlemiştir iliklerine
Yunus demiştir, Mecnun da öyle hani; yaratılanı sever, yarantandan ötürü...

Aslı öyledir
İçtendir
Dış dayanır
Sevgili sana'dır...