IV. Murat Cuma namazını kılar,
Fatih Camii’nin avlusuna çıkar.
Bir aklıevvel kalabalıktan çıkar:
Hünkârım diyerek bilin ne yapar!
Padişaha sarılır ve hemen elini öper.
Aralarında şöyle bir konuşma geçer:
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




:)))))))))) nefisti güzel siirinizi kutlarim saygi ve selamlarimla
:)) güzeldi .tabii dalkavukluğun(özür dilerim) zamanı ve mekanı olmuz.. devr-i alem dalkavukluk.. selam ve başarı dileklerimle.
Espiri harika... Kutlarım..
Çok hoş,kaleminize sağlık.=:)))
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta