Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Babasını, atasını tanımayan adama adam mı denir? Ne kadar yerinde bir öğüt. Bizi var edenleri, bizi bugünlere getirenleri iyi tanımak ve unutmamak gerekir. Ancak o zaman özümüzdeki cevherin değerini bilebiliriz.
Ders alınası şiirinizi yürekten kutluyorum İbrahim Coşar Bey. Selam ve saygılarımla.
Sayın İbrahim Coşar, çok güzel bir şiir olmuş. Beyninize, yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta