Ve döndü kadın.
Geriye dönmedi, ona döndü.
Doğrusu o; şefkatsizlik, yalnızlık ve ilgisizlikti.
Kalbindeki noksanlığı henüz görmüyordu.
Yaptığı güneş yokken ay'la yetinmeye benziyordu.
Ama güneş olmadan ay var olmazdı.
Ve sabırla beklese elbet güneş doğacaktı.
Kayıt Tarihi : 27.6.2025 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!