15 Temmuz Destanı Şiiri - Zekeriya Atayan

Cumanın hürmetine ya Rab! Neydi o elem?
Sıcak temmuz akşamının seyrinde iken âlem,
Gömüldü karanlığa aydınlık ve gelecek,
Görülmemiş hainlik birazdan ses verecek.
Duyuldu önce hainlerin postal sesleri,
Boğmaktı gayeleri zifiri karanlığa medeniyetleri.
Açıldı kışla kapıları, düşman için değildi niyetleri,
Hüzünlüydü gece, gecelerden temmuz on beşti
Güçtü anlaşılması, anlayamadı millet,
Ezelden hür yaşayan halkım, kabul edemezdi zillet.
Kesildi köprüleri, kapandı tüm yolları şehrimin,
Kalbine indi Türkiye’min, postal sesleri hainlerin.
Geçit vermeyecekti canları pahasına bu millet,
Duracak karşısında demirden fillerin seyret.
Bir ses ya Rab! Bir ses…
Bekliyor bu millet, kalkışacak kıyama tek bir nefes.
Delice bir yangın milletin sinesinin buzulunda,
Erir de erir kan kırmızı gecenin ufkunda.
Sesleri yükselir semalarında ülkemin,
Çelikten kuşlarının hainlerin.
İslam’ın son kalesi Allah’ım vermez izni.
Sürdüler üstüne halkımın, demirden filleri.
Kâbe’nin sahibine açıldı eller semâya tekbirlerle,
O gün dağıldıysa koskoca ordu ebabillerle,
Dağılacaktır bu pervasız kalkışma Halislerle.
Ve gece büründü hüzne.
Kapkara, zifiri, acılı sinelere.
Zapt edildi kaleleri ülkemin kalleşlerce
Tank, top, tüfek hainlerle,
Karşısında duran sadece tekbirlerle.
Yırtarcasına gecenin karanlığını sesleri salâların,
Ve bir ses,
‘Halkın gücünün üstünde yoktur güç!’ der.
Meydanlara davetidir Reisin halkıyla beraber.
Dillerde Allahu Ekber
Kalplerde iman ve keder.
Her biri ebabil olmuş ya Rab! şükür sana.
Yatmış upuzun altına paletlerin baksana.
Korku mu? Yoktur sinesinde mücahidin asla!
Halisim alnından çaktı haini,
Korku sardı Ebrehe’nin demir fillerini.
Yağdı kurşunlar gökten yağmur gibi,
Yerde akan kan ise sel misali.
Mehmetçik görünümlü coniler sardı bizi,
Yağdırdı bombaları yaraladı meclisimizi.
Bir akındır gidiyor Beştepe’ye bombalar altında,
Coniler kaçıp gidiyor halkın gücünün altında.
Ezanlar dinmez, bayrak inmez ülkemin semalarında.
Nasıl karanlığa kapadıysa kapılarını Yesrib,
Doğacaktır geceye güneş, karanlığı delip.
Soğuk ve uzundu gece, sineler yaralı,
Seher vakti ışıldayan güneş karalı.
Türkiye’mde olamazdı derdest bu halk,
İyi dinle ey Pensilvanya’daki uşak!
Ordu vardır ordular üzerine.
Karar vardır kararlar üzerine.
‘Ateşler salsın ocaklarını’ dedin, ettin beddua.
Alevler sardı ocağını bak! Ümmetten bu dua.
Şehitler kervanına kattık canlarımızı bir bir.
Şehitler ölmez! Vatan bölünmez! Ümmet bir!
Geceyi sabaha bürüyen Rahman’a hamd ile,
Salâlar yükseldi semalarında ülkemin aşk ile,
Mücadele silahı cesaret ve dua olan halk ile,
Geçti tarihin sayfalarına on beş temmuz.
Allahın yardımıyla o gün yeniden kurtuluşumuz.