1492 Şiiri - Haldun Kibar

İlk kadehini kaldıran emekli bir rahip gibi hissediyorum
Elini tuttuğum zamanlarda
Sonra sensizken nasıl bir fedakarlık yaptığımı fark ediyorum .
Doğuyu anlamak için Batı’ya doğrulmuş bir âlim gibi hissediyorum
Gözlerine baktığım zamanlarda,
Sonra bir Moriscoyla tanışıyorum.

Ve bütün bunlar Altın Çağda yaşanıyor

Sevgilim
Beni öyle bir şehirde bekle ki yanımdaki hiçbir âlim moriscoya rastlamasın.
Belki o zaman bir şapelde içebiliriz diye düşünüyorum.
Ben, sen, rahip, âlim...

Yani şunu söylüyorum
Doğu ve Batı aşkımıza şahitlik ediyor
Hayır hayal kurmuyorum sevgilim
Hissediyorum

Neyse işte sonra yağmur başlıyor
Ve ben portmantoya doğru bir şiir kaleme alıyorum
Dünyanın her yerinde çevrilmeden okunuyor
Nihayet biz yüzyıl savaşları Arefe’sinde birleşiyoruz

İşte tam bu tarih milat kabul ediliyor ehl-i hayal için
Acı bulunduğu yerin bilgisini ihtiva edermiş
Sen bu savaştan bihaber görünüyorsun
Lakin sana güveniyorum,
Eminim hiç moriscolarla konuşmuyorsun!

Portmantonun üstünde olacak fotoğrafın,
Gülümsüyorsun.