1. Tekil Dava Şiiri - Atlas Kaya

Kaldın mı yine sırılsıklam yağmurda
Yetmedi dayağını da yedin mi?
Eşek unuttu mu yolunu?
Şeref dediler, yine ayağını diredin mi?

"Akıl ıslatan" bu yavrum
Öyle ince ince dokunmaz
Ahmaklar inlerinde huzurlu...
Sağın solun ne boş değil mi?
Asi baş kaldırmaz,
Çer çöp de artık gururlu ve dilbaz...
Söz gümüşse bir deyim mi?
Devamını diyeyim mi?

O göndermeleri de gönderme artık!
Kaderine iade taahhütlü.
Şafaklarımdaki sancak söndü,
En son ocak da tütmüyor içimde.
İstiklalim bile kontrollü...
Kim kime, bir her kime!
Ve bir de saygı duyulmaz kararlar peşinde,
Ana yasamdaki mahkeme...

Ana!
Yasaktayım sözlerine,
Ellerin kavuşabilir artık dizlerine
Ben yağmuru sevmeyi becerebildim de
Şemsiye caiz değilmiş,
Yediğin haksa faiz değilmiş
Nasıl güveneyim doğru bildiğimize?

Umutlu satırları unuttu bu sonlar,
Ben, 'sen'e değer verdim
Ona, bize, size...
Bir 'ben' yoktu iyeliğimde;
Dilimin bilgisinde bile bir tek "onlar"...
Onların ötesine bir tek 'yüklem' var