Zaman mefhumunun maddesel değişiminin yüzüne akseden yorgunluğunun izlerini,
hazan mevsiminde yere düşen sararmış yapraklarda gördüğünde,
dün ve bugüne bir köprü kuracaksın.
Onca fırtına deprem,sel ve karakışın ardından bıraktığı bir çınar ağacının direnişiyle büyülenecek,
inadına yaşamaya alışacaksın.
Senki; bir ağaç gibi korunmasız olmadığının bilinciyle silkelenip,
ruhuna ve kalbine umuttan bir duvar örecek,hayatın seni yıpratmasına izin vermeyeceksin.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
