Onur BİLGE
“Hüzün Gülü,
Yalnızlık nasıl yer bitirir, nasıl boğar insanı! Bir başına kaldığında anlarsın beni. Kendinle arkadaşlık etmeye başlarsın. İçindeki biriyle…
Bir yerden bir şey alırken: “Gel bakalım buraya!” dersin ona. Eşyalarla konuşursun. Kendi kendine talimatlar verirsin. “Şimdi bir çay koyayım ocağa…” dersin mesela ve başlarsın anlatmaya. Sanki işiten biri varmış gibi…
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta