Onur BİLGE
"Ne alıp veremediği vardı hırçın dalgaların falezlerimle! Biri gider biri gelirdi dünyama insanların! Her biri kıyılarımdan bir şeyler koparma hevesinde... Oyuk oyuk yaraydım, yara yara ıstırap!.. Ciğerlerim delik deşik, epeyce yaşlı, yorgun ve yoksuldım üstelik.
Ben Aşkdeniz’dim. Bağrımda gider gelirdi kayıklar, sandallar, gemiler… Balıkçı tekneleri yüreğime demirlerlerdi. Köpük köpük umut taşırdı dalgalar kıyılarıma ama kısa sürede söner gider, yok olurlardı.
Aşkdeniz’dim ben. Dalgalarım hırçındı. Hasret vurur dururdu yüreğimin kıyılarına bıkıp usanmadan dalga dalga… Her nefes alışımda meltemle ya da poyrazla, özlem duman duman savrulurdu. Geçten gece kavak yelleri esti ıssız başımda…
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta