Birkaç Çağrışım Dolu Satırın Hatırlattık ...

Bugünlerde birkaç dize dönüp duruyor aklımda,
Bir demet tiyatro tutmuş ellerinde
Bıyıklarıyla gülen bir surat:
"Erciş'te, bir göçükte çocuk
İstihkakından karılmış
Bir beton muamması altında
Herkesten "orada kimse var mı? kadar uzakta"
Diyor, bir deprem ardından.
Ve
Bir usta ses veriyor,
En az yarım asır evvelden:
"Eli kolu zincire vurulmuş
vatan çırılçıplak yere serilmiş
Oturmuş göğsüne Teksaslı çavuş
Beyler bu vatana nasıl kıydınız?"
Diye, eski bir gömütlükten.
Bugünse,
"Vatan ve vatandaş her an "orada kimse var mı?" diyor
Ama nafile,
Sesleri geçemiyor
Kendi istihkakımızla kardığımız beton muammasından
Ve de bugün göğsümüzdeki
Teksaslı çavuş değil artık,
Daha beteri:
"Sahranın Vahabi Bedevisi"
Ve de vatan boylu boyunca uzanıyor önünde,
Her santimi işkence görmüşte,
Her yanı beton içinde,
Feryatları geçmez dostuna.
Beyler -ve bayanlar-
Bu vatanı nasıl kurtarırız?"