Dünya Şiiri - Muammer Yalçın

Öyle vurdum duymaz öyle duyarsız
Belimi bük etti umrunda değil
Bir de dönüp durur bak arsız arsız
Ömrümü tüketti umrunda değil

Bana yıllarımı garip yaşattı
Her gün ayrı keder gamla kuşattı
Bilen bilmeyen de aldı taş attı
Canıma tak etti umrunda değil

Öyle acımasız kanunu var ki
Onda Mutlu olmak öyle bir zor ki
Hele içinde bir vefasız varki
O bana çok etti umrunda değil

Kimne kolaydı kime zoraldı
Kimine genişti kime daraldı
Bu nasıl adalet nasıl kuraldı
İsyanı hak etti umrunda değil

Darıldım gücendim küstüm olmadı
Selamı sabahı kestim olmadı
Onda bir çıkarsız dostum olmadı
Bu beni şok etti umrunda değil

Ruhumu kemirip dururken kurtlar
Tükenmek bilmezken çileler dertler
Vurduğu darbeler taştan da seriler
Nasıl tokat attı umrunda değil

Hayvanat Nebatat hep boyun eydi
Kıtmir bile oku emrini duydu
Yalçın denen it se Dünyaya uydu
Sonunu bok etti umrunda değil