Bir hayalim var ne yetim kalsın çocuklar
Ne tükenmiş umutlar boş kalsın kucaklar
Ne yansın mabetler ne sönsün ocaklar
Ne feryad eder gözü yaşlı analar
Bir hayalim var ne sarsın heryanı alevler
Her yana dağıtsam güller deste deste
Hibe etsem mevcudiyetimi aheste
Insan ne arar dünya denen kafeste
Anlayıp hissetsem aldığım nefeste
Boşa geçer ömür binbir heveste
Nasıl bir medeniyetki eşi bulunmaz eser
Ne zalimsin dur artık perişan ettin yeter
Birkaç harabe kaldı üstünden rüzgar eser
Dayanılacak keder değil beter mi beter
Bilmem ne yapılır bu ızdırabı ne keser
Esaret yok biz zindanlarda özgürüz
Kaybetmek yok biz ölsekte galibiz
Sönmek yok biz aydınlıkta da parlarız
Sizin güneşiniz gözleri yakıp kör etti
Bizim gecelerimiz görmeye yetti
Sizin güneşiniz yıldızları söndürür
Bu nefret,kin bu tamahkârlık ve hırs neden
Birgün toprak olacakken bu aciz beden
Zenginlik arzusu değil mi kralları köle eden
Ömür geçince sarayın ne farkı var viraneden
Mahkûm iken nice masum bumudur yargın
Şair değilim şiir yazamam
Katip değilim kitap yazamam
Hakkı gömecek mezar kazamam
Bende insanım sevebilirim
Mecnun değilim dağda gezemem
Dönülür mü verilen sözden
Ne farkı kalır ruhun közden
Kaybolunca benlik kopulunca özden
Durmaz yaşlar akar her gözden
Gönülden mürekkep akıttık kağıda
Yurduma göz dikeni felaket olur yakarım
Karsima geçtimi ağyar sel olur akarım
Artık geri dönmek yok canımı dişime takarım
Son nefesimi versemde ufka tebessüm ile bakarım
Dünyayı kuşatmış gölgemiz bizim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!