Bir poyraz esti yüreğime uzaktan
Çaresi nedir çözemedim
Kurtulmak isterken bu esas tuzaktan
Karlar yağsın derdime, istemedim
Güneş gibi açtı içime bu his, aşktan
Ölümle sonsuza giden aşklara inandım
Gönlümü böyle bir sonsuzluğa adadım
Sevdamın da böyle olacağını sandım
Yarimin uçup gideceğini düşünmez idim
Geçici hevesleri sevda sananlar tanıdım
Düşer gönlüme akşamları hüzün
Hayatım canlanır aklıma geldimi o naif yüzün
Düşermi belki bana gönlün
Sordum say ey Yar
Ruhumu aydınlatan yüzünü görmek isterim her gün
Bulutlarda sever, aşıktır toprağa
Döker yağmurunu hüzünlüce, uğruna
Bırakır aşkının izlerini kışın dağa
Ne engeldir ki aşka?
Sığmaz bazen ne kainata ne zamana
Ruhum bir ağaç, senin toprağınsız olmaz
Kalbimdir gülü, sularsan solmaz
Sensin damarımdaki kan, yoksan çağlamaz
Fazlasıyla varsın yüreğimde
Aşkın, bir yıldırım benden sonra çakmaz
Kalp ağırdır hakedene verilir
Yükü zordur, taşıyan bilir
Kimse edemez onun sevgisine tefsir
Hissedenlere sorsana...
İstemez beklemek, içinde bir yay gibi gerilir
Artık istemiyorum bir hayal kurmak
Olmayacaklara aldanıp hesap yapmak
Doğrusudur, yalnız Yaradana şükür sunmak
Elindekilerin kıymetini bilmek gerek
Kendime değil, başkasının derdine çare olmak
Bir bahar ayında doğdum
Sonu olmayan vuslatta boğuldum
Günbegün bu zamanda yoruldum
Artık olsun istemedim
Kendi yüreğimin ateşinde kavruldum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!