Bir poyraz esti yüreğime uzaktan
Çaresi nedir çözemedim
Kurtulmak isterken bu esas tuzaktan
Karlar yağsın derdime, istemedim
Güneş gibi açtı içime bu his, aşktan
Ölümle sonsuza giden aşklara inandım
Gönlümü böyle bir sonsuzluğa adadım
Sevdamın da böyle olacağını sandım
Yarimin uçup gideceğini düşünmez idim
Geçici hevesleri sevda sananlar tanıdım
Düşer gönlüme akşamları hüzün
Hayatım canlanır aklıma geldimi o naif yüzün
Düşermi belki bana gönlün
Sordum say ey Yar
Ruhumu aydınlatan yüzünü görmek isterim her gün
Bulutlarda sever, aşıktır toprağa
Döker yağmurunu hüzünlüce, uğruna
Bırakır aşkının izlerini kışın dağa
Ne engeldir ki aşka?
Sığmaz bazen ne kainata ne zamana
Aşk dolu yüreğim güller saçıyor
Narin sesini duyduğum her vakit
Sanki kalbin bana yelken açıyor
Bekler bu aşık hep, deme bana git
Bir kıvılcım yeter sevmeme oysa
Yüce sevgim olmasın haketmeyene heba
Çekmesin aşkına cömert olan gönlüm cefa
Mecnuna dert değildir ki ne tasa ne veba
Kavuşmalı kalbim artık o sonsuz aşkına
Güzelliğin mest eder yaralar geçer beni
Zaman çabucak geçsin isterken
Kabullenemezdik gelmesini Kasım'ın
Ölümün yaşattığı acıyı düşünemezken
Cennet'e gittiğini duyduk Atam'ın
Vatan; Millet, Yurt, Hudut derken
Ne gelir elden çare yok ölüme vesselam
Ayrılacaksın bir gün çaresiz bu diyardan
Son nefeste veririz yüce Allaha selam
Kopar gideriz hasretle anadan ve yardan
Sabah vakti güneş erken doğar
Yine merhaba dedim, sensiz sabaha
Gündüz efkârlanırım, gece ağlar
Yine veda ettim, sensiz akşama
Seni ekmişim yüreğime...
Yeri yok başkasının bu kalpte
Yalnız sana ait, yalnız senin...
Dinle beni Yarim, gitme öte;
Ruhumu ısıtır yalnız tenin.
Yoksan, bulamam derdime çare
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!