Uykuyla uyanıklık arasında

çok çaldığında başucumda
kısamıyorum sesini
kahrolası cihazın,
ilk göz açışta.
uyarıla uyarıla uyanmalara
dönemiyorum sırtımı
yatakta.
duyar saklıyorum kucağımda
uyarsa diye sabaha.
yorgun geceler saklıyorum,
uykuyla uyanıklık arasında.

günden gelen!
ihtiyacım mı var
sık sık uyarılmaya?
ihtiyacım mı var
tık tık ayarlanmaya?
ihtiyacım
mı
var
döküntü toplayan bir ivmeyle
sabahlamaya?
…….

evet var!
ihtiyacım var
ne olursa olsun
dokunulmaya…
var!
ihtiyacım var
ne olursa olsun
hazla yakalayıp zamanı
bir son bulmaya.
zaten
uyanmak istemediğimdendir
hep
gözlerimi devirmem.
arada bir
derman buluyorsam da kalkmaya
şaha,
bu, kısa bir rüya.
tekrarlarla büyüyen
pespembe
kısacık bir rüya…
ve hatta
rüya içinde rüya,
uykuyla uyanıklık arasında.

böyle değil midir dünyam da?
soğuk bakıyorum hep
-gerçekte- yaşamaya.
soğuk bakıyorum,
ele yüze değdirip
buzlu suları
kire bulaşmak için yıkanmaya?
uyutmaya ya da yalanı
upuzun molalarla.
-arada-
kulak veriyorum geçenin şafağına…
göz değdiriyorum şafağın saklısına.
şükrediyor geçme de saflığa
vardığında, hayatın sığlığına…
varıldığımda;
doyarak biraz
aç bırakıyorum sesleri
davetsiz çağrılara…
duyarak
adıyorum sessizliği,
dayanamamış insana.
bunlar hep,
uykuyla uyanıklık arasında.

günden gelen!
uyanmakta maksat,
tüketmek midir anları
yalnızlıkta?
yoksa maksat,
gece etmek midir günleri
aslında?
cevap ver bu sorulara
dürt sonra hayatı
üzerimde,
olanca ağırlığıyla.
biliyorum ben.
hem yalnızlık
hem ağırlık,
uykuyla uyanıklık arasında.

günden gelen!
git sen.
bence uyanma, uyumalı.
bir ses olacaksa da,
ıssızlık duyurmalı…
bir ses olacaksa,
sersemlik doğurmalı.
uyanacaksam,
nefes verecekse bana
hayat,
sesi değil sabaha,
seni çağırmalı.
o zaman uyanıp da derim
-geçti o hal-,
uykuyla uyanıklık arasında.

yalan!
çağıracağı bir seni yok hayatın.
bağıracağı bir beni var.
bu yüzden yanımda;
kırışık mı kırışık.
başımı koyduğum yastıkta
ellerimle yorduğum boşlukta.
benimle hayat,
uykuyla uyanıklık arasında.

günden gelen!
anla
aslında uyanmış gibiyim
hayatla yatağımda.
ulaşmış gibi dünyaya.
anla
gelesin diye değil
gitmeyesin diye
çekiyorum yorganı
üzerime,
bu,
uykuyla uyanıklık arasında.

(ağustos 19)