ellerin
düşün karanlık bahçesi
unutkanlığın tarihçesi
kaleminden avuçlarıma dökülenler
ellerimden kayıp giderler
kalbimin atışı
elimde değil
göğsümün kalesi
kalbimin kafesi
göğe uzanıyor
bulutlara dokunuyor
pencerelerini büyütürüz
evlerimizin duvarları kalınlaşır
daha çok yaşar bizden
daha çok konuşur sessizliğimiz
taşlarda dolaşır
duvarlara kazınır yalnızlığımız
yıllar
mevsimin ilk karları gibi
yaşınıza yaslar bırakır
biriktirdiğin her şey
ardında bıraktığın hiç oluyor
ömür kumbarasında
akrep ve yılan tüketir
kum saatinin tanelerini
camları çizilmiş hayatlar gibiyiz
avuçlarında saklarsın
unutulmuşluğun mührünü
yas hırkasını üstünde eskitirsin
tekrar eden bir zamanda
ömrümüzden düşmüyor yıllar
ruhunuzun ölümsüz hafifliği
altında ezilir bedeniniz
küçücük bir avuca sığmıyor
unutkanlığın tarihi
kale(m)lerden düşen taşlar
isminle anılırlar
şimdi koca bir ömür sürer
aramıza giren sessizlik
ellerin
elimde değil
Kayıt Tarihi : 12.9.2019 23:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DnX9y127h212d19m07c4[~]
'' şimdi koca bir ömür sürer
aramıza giren sessizlik
ellerin
elimde değil..''
ellerim hep üşürdü ellerin,
ellerimde olmayınca,
şimdi yoksun koca bir ömür,
yansada önümde tonlarca kömür,
ısınmaz ellerim,ısınmaz..
o elin sıcaklığı ve verdiği güveni nerde bulabiliriz ki zaten,
güzeldi dizeler,kısa ama özde neler neler anlattı bana..
TÜM YORUMLAR (1)