Vaziyetname Şiiri - Murat Nail Güney

Ben nice yüzler gördüm, zemzem olsa yıkamaz,
Dün halime gülenler yüzüme de bakamaz,
Hiç kimse bu canımı benden fazla yakamaz,
Çok sular akıp gitti, susuz kaldım derede;
Her şey yepyeni ama, eski dostlar nerede?

Ruhum özgür yaşadı, mahpus olan bedenim,
Ne kimselere küstüm, ne de bir ah edenim,
Sonu belli olmayan bir meçhule gidenim,
Ey can! Tuz da olmadın gönlümdeki yarada;
Okyanusları aştım, teknem kaldı derede…

Kırmadım hatır-gönül, kırıp geçen çok oldu,
Ektiğim fidanlarım çiçek açmadan soldu,
Canıma kast ettiler, ömrüme keder doldu,
Tükenmeyen hasretler bana çıktı kur’ada;
Hangi çile kaldıysa çıkıp gelsin sırada…

Ekin ektim, biçerken tırpanı taşa çaldım,
Baharlar tez tükendi, kara kışlara kaldım,
Ne bir karış uzadım, ne bir santim kısaldım,
Ey yârim! Gel beraber çıkalım son tura da;
Mezar taşıma yazın:” Şair Yatar Burada”…