Dur rüya bu sakın ağlama
sabah uyandığında yok olacak kadar basit
bir yel gibi esip gidici
düşünme ne olacaksa olacağına varsın
belki iyi olacak belki bilmiyorum
gözlerin açılacak yavaşca
Sokağanın başına şiirler yazdım
olursa geçersin diye
Çiçekleri kuru bıraktım
olurda sularsın diye
Camın açık kalsın istedim
yağmur uyurken tenine deysin diye
kanatları kırılmış bi kuşum ben
uçuyorum şehrin ortasında
ruhu dargın bi kuşum ben
uçuyorum şehrin ortasında
sokakta yürüyen bir çizmesin sen
aykaların kar gibi soğuk
geride kalan rüyalarda bu son şarkım
bu son şarkısı denizin kumsala
taşları alıp gidedcek geriye bir tek ben kalıcam
herkes gidecek bir tek ben
ben yıldızları sayıcam
o kadar çoklar ki senden yardım istiyeceğim
gökten bir zemeberek iner
Ravzada yıldızlar parlar
bazen sen olmak ister tutsak bedenim
bazen bir aza olur dudaklarım ismini söylerken
hep utanırım yüzüne bakarken
yankılanmaya muhtaç sesler ve ten
sesin ahengi içinde eller ve karşımda sen
gözlerin kaçtıkça anlam kazanması
uyandıkça rüyaların etkisinin azalması
her şeyin sonucu gözlerindeki kritik noktalar
kovalanan rüyalarla ve anlamlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!