balkonlardan bakıyorum geceye ölüme kaç kaldığını düşünmeden
karşı evin penceresinde en pahalısından bir fahişe
bakarken göğe kubbeler dökülüyor ayaklarının altına
ben diyor, doğarken kirli yağmur yağmış anamın ak sütüne
belli, gem vuramamış hırçın nefsine
dedi
içimdedir, içimdedir yangın
dışımda arama
bak uzaklaşan seslere
onlar benim ayak sesimdir
uzaklarda arama
güneş şimdi en tepede durdu
durdu ve ilerlemedi saat
durdu beraberinde bulutlar kuşlar topyekün gökyüzü
aşağıda koşuşturan bir kadın
kan ter içinde
geçmiş zamanın izleri peşinde
Bir türkü sesi
Bir gemi sesi
Şu an şurada ölsem anamın feryad sesi
Suyun sesi
Topyekün martıların sesi
Güneşin güleç sesi
şimdi kente çok uzak sokakların birindesin
bir gülüşün ile selamlıyorsun varoşları
yok olmak, kaybolmak arzusu taşıyan dudaklarınla
ve hükümlerin geliyor ardı sıra
şimdi peşin verilmiş kararların pişmanlığını yaşıyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!