Ben
Üç kere yeniden doğdum
Kucağımda miski amber kokusu
Sıfırdan başladım hayata
Yeniden yoğurdum hamuru
Sisli ufuklarım
Ben annemin,
Vefasını
Cefasını
Kokusunu
Birde saçlarımı örüşünü sevdim
Hiç firlatmadığı terliğini
Ucu bucağı olmuyor özlemin
Depreşiveriyor ansızın
Yaz yağmuru ferahlığında
Kış güneşi sıcaklığında
Medcezirler arındırırken düşüncelerimizi
Ayrılık içi doldurulmaz asi sözler gibidir
Yüz görümlüğü isteyen
Nazlı bir gelin edasıyla
Açıyorum kapağını
Heryer lavanta kokusu
Uzun zaman olmuş
Hasbihal etmeyeli
Sevmekten vazgeçmeyin
Gözlere hapsedin sevgiyi
Dilde sevda
Gönülde heva
Devam edin
Hüzünlü yürekler
Ey laftan anlamaz
Hodgâm nefsim;
İsteklerin hiç bitmez mi senin?
Bu son dedikçe
Direttikçe diretirsin.
Güya efendin benim
Dilsiz kelimelerim,
Düşüncelerim ,
Deniz dalgası hislerim var...
Sermayesi geniş bir tüccarım
Günbegün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!