“Son kez düştüm aklımın ve kelamımın kılavuzluğundaki taşlık yola. Hisseden aşıklarla söyleyen kelimelerin arasının nerede açıldığını, başlangıçta bilmediğimi, o zaman anladım.Kendimi aşık zannederdim, oysa bir tarafım kelam, bir tarafım aşktı benim.Tam anlamıyla hiçbirşey değildim ben.Aklımla kalbimin, halimle sözümün, teslimiyetimle vehmimin arasında kaldım ben.Aklımı gösteren isimle, aşkımı gösteren ateş arasına düştüm, o uçurumda yittim ben…”
N.Bekiroğlu/İsimle Ateş Arasında