YAŞAM, UZUN İNCE BİR YOL GÖNÜL BU YOLDAKİ TEK YANLIZ AMA DERİN MAVİLİK! HAYAT O KADAR MEŞAKATLİ BİR SENARYOKİ BAZEN FİGÜRANLARI BİLE KAHRAMAN YAPABİLİYOR AMA HAYATTA KAHRAMAN OLMANIN YOLU SAĞLAM BİR KAREKTER VE İLKELİ BİR DURUŞA BAĞLI BAZEN UZUN İNCE, BİR YOLDA TEK YANLIZLIK OLAN DERİN MAVİLİKDE, GERÇEK AŞKIN KAHRAMANI OLMAK İSTİYORUM. AMA GÜNÜMÜZ TEKNOLOJİSİ VE İNSANLARI YAŞAMI O KADAR DEJENERE ETTİLERKİ.AŞKI,SEVGİYİ, BARIŞI BULMAK İMKANSIZLAŞTI.HERŞEYE RAĞMEN BU DUYGULARI PAYLAŞAN İNSANLARIN OLDUĞUNA İNANAN BİRİ OLARAK SEVGİNİN EMEĞİN KUTSAL PAYLAŞIMI ADINA BİR UMUT BİR MUTLUK DÜNYASINDA YAŞAMA ÜMİDİ İLE BÜYÜK DEVRİMCİ DENİZİN DEDİĞİ GİBİ BASKICI YAŞAMLAR DEĞİL BEYİNLER VE GÖNÜLLER ÖZGÜR OLSUN.
biliyorum sen yine parmak uçlarında üşüyorsun. aramızda kıvrılıp yatan uzaklığa inat, ayaklarınla kasıklarımın kasırgasını, ellerinle yüreğimde yaktığın ateşi düşlüyorsun. sularımız sızıp karışıyor ay karanlıkta ve çırılçıplak bir ırmağa dönüşüyoruz yatağımızda. apansız pencerende gülümsüyor güneş, ne güzel! bütün parmakların tıkır tıkır işliyor. iştahla biliyorsun, yaşamaktır aşk geceyle gündüzün sessiz geçişimidir bir uyku boyunda delice bir yangın parmaklarının buzulunda ah şahrud, her yerimiz nasıl da şaşırıp kalmaya istekli!
öpüyorsam ayrılığı gözünden söküyorsam yüreğimi göğsümden geçiyorsam gözlerinin içinden geçiyorsam bir çiçeğin özünden sana olan sevdamdandır bilesin
meğer ne yalnızız insan olmuşsak yaprak gibi dalda sessiz solmuşsak yeri gelmiş acıya da gülmüşsek yeri gelmiş ayrılığa gülmüşsek sana olan sevdamdandır bilesin
karşılıksız sevebilmekse sevda gerçek seven küle dönmüş her çağda elim kolum bağlanmışsa kıyında seydunayım gebermişsem kıyında sana olan sevdamdandır bilesin
YAŞAM, UZUN İNCE BİR YOL GÖNÜL BU YOLDAKİ TEK YANLIZ AMA DERİN MAVİLİK! HAYAT O KADAR MEŞAKATLİ BİR SENARYOKİ BAZEN FİGÜRANLARI BİLE KAHRAMAN YAPABİLİYOR AMA HAYATTA KAHRAMAN OLMANIN YOLU SAĞLAM BİR KAREKTER VE İLKELİ BİR DURUŞA BAĞLI BAZEN UZUN İNCE, BİR YOLDA TEK YANLIZLIK OLAN DERİN MAVİLİKDE, GERÇEK AŞKIN KAHRAMANI OLMAK İSTİYORUM. AMA GÜNÜMÜZ TEKNOLOJİSİ VE İNSANLARI YAŞAMI O KADAR DEJENERE ETTİLERKİ.AŞKI,SEVGİYİ, BARIŞI BULMAK İMKANSIZLAŞTI.HERŞEYE RAĞMEN BU DUYGULARI PAYLAŞAN İNSANLARIN OLDUĞUNA İNANAN BİRİ OLARAK SEVGİNİN EMEĞİN KUTSAL PAYLAŞIMI ADINA BİR UMUT BİR MUTLUK DÜNYASINDA YAŞAMA ÜMİDİ İLE BÜYÜK DEVRİMCİ DENİZİN DEDİĞİ GİBİ BASKICI YAŞAMLAR DEĞİL BEYİNLER VE GÖNÜLLER ÖZGÜR OLSUN.
biliyorum sen yine
parmak uçlarında üşüyorsun.
aramızda kıvrılıp yatan uzaklığa inat, ayaklarınla kasıklarımın kasırgasını,
ellerinle yüreğimde yaktığın ateşi düşlüyorsun.
sularımız sızıp karışıyor ay karanlıkta
ve çırılçıplak bir ırmağa dönüşüyoruz yatağımızda.
apansız pencerende gülümsüyor güneş, ne güzel!
bütün parmakların tıkır tıkır işliyor.
iştahla biliyorsun, yaşamaktır aşk
geceyle gündüzün sessiz geçişimidir bir uyku boyunda
delice bir yangın parmaklarının buzulunda
ah şahrud,
her yerimiz nasıl da şaşırıp kalmaya istekli!
öpüyorsam ayrılığı gözünden
söküyorsam yüreğimi göğsümden
geçiyorsam gözlerinin içinden
geçiyorsam bir çiçeğin özünden
sana olan sevdamdandır bilesin
meğer ne yalnızız insan olmuşsak
yaprak gibi dalda sessiz solmuşsak
yeri gelmiş acıya da gülmüşsek
yeri gelmiş ayrılığa gülmüşsek
sana olan sevdamdandır bilesin
karşılıksız sevebilmekse sevda
gerçek seven küle dönmüş her çağda
elim kolum bağlanmışsa kıyında
seydunayım gebermişsem kıyında
sana olan sevdamdandır bilesin