© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
2004'te Selçuk Ünv.Eğt.Fak.Türkçe Öğrt.den mezun oldum.1 yil vekil ögrt.yaptım
minik bir deneme yazdim...
Bu gece bitmeden unutulmasın
Hani her güzel şey çabuk biter derler ya.Bugün de öyle oldu.Bugün dünlere göre biraz daha maviydi,biraz daha belirgin.Zaman yine aktı,biz yine durduk.Ama öyle bir durduk ki bu duruşumuz hiç kimseninkine benzemiyordu.Biz gerçeğin ta kendisiydik,duyularımız buğulu bir aynanın ardından
hayata bakan çocuk olsa da.
Hayatın zamanla yarış içinde olduğunu ciddi anlamda fark etsem bugün içinde akan berrak suyun temizliğindeki saflığı fark edebilen dakikaların ilerlememesini isterdim.Hep dursun,ilerlemesin zaman akmasın.Dönmesin bu anlamsız dünya.Bari bugünün içinde biraz soluklansın demek bile binlerce soru işaretine kapı aralıyor.
Anlamsızlığın kıyametinin kopacağı gün işte bugün olmalı.İçimizde topladığımız binlerce ruhu binlerce bakışı ve en tuhafı dönen dünyanın gözlerine bazen küçük,bazen aralıklarla ve bazen de kirletilmemiş heyecanlarla bırakıverdiğimiz anları,anıları toplama zamanıdır
...
Bugün içimizdeki “ben”ler silinmişti.Sen,sen ve kendini nasıl hissettiğini bilemediğimiz sen ve eprimiş,yıpranmış ben çoktan tuz buz olmuş,yerini coşku dolu,durmadan akan çağlayana,“bize” bırakmıştı.Kendini terk etmeyen”ben”içimizdeyken,içimize karışan”biz”olmuştu.Bakışlarda tazelenen anları duyumsarken “hayat güzeldir” cümlesi pekiştirilmiş bir biçimde karşımıza çıkıyordu.Soluksuz yakalayan kader bile büyüleyen güzellikte makyajıyla karşımıza çıkmıştı.Bugün yaşam meleğe mi dönüşmüştü yoksa melek görünümünde bir yabancı mıydı?
...
Düşe sinmiş kaybedilişe imza atan bakışlarla sohbet bitince saat 17 gibi rüyalar parkından ayrılıyoruz.Bu cümlelerde bugünün izleri kalsın,bugünün unutulmayacak resmi silinmesin...
Unutulmasın,çünkü zaman ve hayaller hep geçmişten şimdiye akar
Selin,Gökçe ve Hatice atölyeye,ben de çarşıya...
Sarhoşluğa yakın bir sersemleme bu divaneler parkında.Unutulmaz bir kayboluş bu geride kalan.Güllerin kenarında,havuz kenarında...
Acılar ve mucizeler ikiz kardeştir; ama birinin bittiği yerde diğeri başlar...
Ama gidenler hep hüzün verir,ağlatır... http://www.antoloji.com/ali_pinarevli