Akşamın matem rengine büründüğü saatte gökyüzündeki kandiller tek, tek yanmaya başladığında içimde sessiz bir çığlık... Özlemeyi özledim. Özlemeye değer ne kaldıysa...
Sabaha karşı bir düş kurdum...
Sabaha karşı bir düş kurdum... Yalnızlığımın eşiğinde, acabalarımın senfonisi çalıyordu.. Belkilerim vardı.. Birde, birde sensizliğim..
Sabaha karşı bir düş kurdum...Sen bundan habersiz.. Benden habersiz uyurken.. Düşlerimi gezdirdim..Uykusuzluk diyarının tenha caddelerinde.. Ve düşüncelerimin hiç bilinmedik, ıssız köşelerinde, sen oldum..
Sabaha karşı bir düş kurdum..... Seni kurdum zamansız..Ve amansız.. Ve herşeyi yanıma alarak, adımlarının gölgesi oldum..Sen oldum.. Sensizlik oldum..
Sabaha karşı bir düş kurdum... Düşümde güneşi, güneşte aydınlığı, aydınlıkta seni, sende ise kendimi buldum.. Neler yazmadımki adına...
'Baş harflerini nerelerde kullanmadımki, hatta noktasızlara nokta koyup, adını bile kısalttım, kimse bilmesin diye..' Mana aradım.. çözümsüzlüğün ortasında...
Sabaha karşı bir düş kurdum...Gecenin en sonuna gidiyor..Günün ilk ışıklarını karşılıyordum..Saat dördü vururken....Ben hala seni düşünüyordum..
'Sen yoktun biliyorum..Benimkisi, çok uzaklarda, bilinmedik bir şehrin, en kuytu en karanlık, şimdilerde özlem dolu bir evin değişmesini bekleyen patlamış ampulü gibi, Işıksız geceleri aydınlatma hevesi...'
Özlem dolu bir insan ne yapıyorsa ben de onu yapıyordum.. Sensizliğe doğru yürüyor, dönüp bakmadan ardıma.. Gidiyordum işte.. Gidiyorum....
SENİ ANLATMAK İÇİN sakladım bir yığın kederi,zulamda açmaya cesaret edecek gençlik yok yaktım,uğruna feda edebileceğim her şeyi var olmaya mecal bulacak nesne yok
ben seni yüreğimle büyüttüm yıllarca yaşertecek yağmur bulmaya,mevsim yok seni anlatmak için ölümü kaleme saldım yaşarken ölümü kabullenecek beden yok
kirpiklerim neme bulanmış,uykusuzken seni karanlıkta anlatacak hayal yok içimin titrediği gölgen altında yaşarken üşüten yorgunluğu ısıtacak yangın yok
yarım kalıştı bu can,sen yokken varlığa gölgeyi neden kılacak sevda yok her nefeste özlem,çığır açarken yürekte zamana dur diyecek,dilde,cümle yok
ben seni bir ömür sevecek kadar sevdim bu ömre sığacak başka sevda yok ölüm ayırsa bile,toprak kefenimizdir bizi ayırabilecek topraktan ötesi yok...
Myspace Graphics
Akşamın matem rengine büründüğü saatte gökyüzündeki kandiller tek, tek yanmaya başladığında içimde sessiz bir çığlık... Özlemeyi özledim. Özlemeye değer ne kaldıysa...
Sabaha karşı bir düş kurdum...
Sabaha karşı bir düş kurdum...
Yalnızlığımın eşiğinde, acabalarımın senfonisi çalıyordu.. Belkilerim
vardı.. Birde, birde sensizliğim..
Sabaha karşı bir düş kurdum...Sen bundan habersiz.. Benden habersiz uyurken.. Düşlerimi
gezdirdim..Uykusuzluk diyarının tenha caddelerinde.. Ve düşüncelerimin hiç bilinmedik, ıssız
köşelerinde, sen oldum..
Sabaha karşı bir düş kurdum..... Seni kurdum zamansız..Ve amansız.. Ve herşeyi yanıma alarak,
adımlarının gölgesi oldum..Sen oldum.. Sensizlik oldum..
Sabaha karşı bir düş kurdum... Düşümde güneşi, güneşte aydınlığı, aydınlıkta seni, sende ise kendimi
buldum.. Neler yazmadımki adına...
'Baş harflerini nerelerde kullanmadımki, hatta noktasızlara nokta koyup, adını bile kısalttım, kimse
bilmesin diye..' Mana aradım.. çözümsüzlüğün ortasında...
Sabaha karşı bir düş kurdum...Gecenin en sonuna gidiyor..Günün ilk ışıklarını karşılıyordum..Saat
dördü vururken....Ben hala seni düşünüyordum..
'Sen yoktun biliyorum..Benimkisi, çok uzaklarda, bilinmedik bir şehrin, en kuytu en karanlık,
şimdilerde özlem dolu bir evin değişmesini bekleyen patlamış ampulü gibi, Işıksız geceleri aydınlatma
hevesi...'
Özlem dolu bir insan ne yapıyorsa ben de onu yapıyordum.. Sensizliğe doğru yürüyor, dönüp
bakmadan ardıma.. Gidiyordum işte..
Gidiyorum....
............................
LİFEMATH (alıntı 05.01.2008)
SENİ ANLATMAK İÇİN
sakladım bir yığın kederi,zulamda
açmaya cesaret edecek gençlik yok
yaktım,uğruna feda edebileceğim her şeyi
var olmaya mecal bulacak nesne yok
ben seni yüreğimle büyüttüm yıllarca
yaşertecek yağmur bulmaya,mevsim yok
seni anlatmak için ölümü kaleme saldım
yaşarken ölümü kabullenecek beden yok
kirpiklerim neme bulanmış,uykusuzken
seni karanlıkta anlatacak hayal yok
içimin titrediği gölgen altında yaşarken
üşüten yorgunluğu ısıtacak yangın yok
yarım kalıştı bu can,sen yokken
varlığa gölgeyi neden kılacak sevda yok
her nefeste özlem,çığır açarken yürekte
zamana dur diyecek,dilde,cümle yok
ben seni bir ömür sevecek kadar sevdim
bu ömre sığacak başka sevda yok
ölüm ayırsa bile,toprak kefenimizdir
bizi ayırabilecek topraktan ötesi yok...
Web Counter
[Hata Bildir]
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:Erhan Korkmaz - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı
3 Aralık 2025 Çarşamba - 18:29:45