KARANFİL, Aşık şair'in titreyen avuçlarında, Şair'in gözyaşları, damlıyor karanfiline, Karanfil "kokla beni, sev beni" diyor, Şair ağlıyor..lal.....
SARMAŞIK... Sarılmış sıkıca kopması zor birazcık... Öyle bir sarılmış ki Çınar ağacına.. Boydan boya Sıkı sıkı sarmakta... Güzellik olsun diye... Canı sarılmak istedi diye... Çınar mutlu sarmaşıktan Hiç sesi çıkmıyor mutluluktan Çırpınamıyor bile sallanmıyor rüzgardan.. Sarmaşık... Daha da.. Sarıyor...sıkıyor... Güzellik olsun diye... Küfü mü seversin, nemi mi? Çok ağlarım ben sarıl sarmaşık! Düzlüğü mü seversin,pütürü mü? Kusurlarım çok sarıl sarmaşık! Sarılda… öylece kal… Benim gövdem senin yerin Gövdeme sarıl çık diye Az laf dökmedim bedenine Zapt edilmezsin! ben hizaladıkça sen çırpınır… Sen çırpındıkça ben gövdeme bağlarım Dediğim yere gitmez yaprakların! Ne asiymişsin sen tıpkı ben gibi… Sana bakar ağlarım Gövdeme sarılmış bir sarmaşık Ben sana uzak ben sana âşık Uzattım dallarımı hadi Dola boynuma yaprakların yavaş yavaş Girsin koynuma Sen hep yeşil kal Sonbaharda ben yapraklarımı dökeyim Ben senin için solayım Güzel sarmaşığım ben sensiz yapamıyorum İnan AŞIĞIM Şimdi ben, Koca bir çınarım. Bedenime sarılan sen sarmaşığımla Öyle mutlu öyle huzurluyum Bir yaprak bile belli belirsiz düşerken gövdemden, Bilmesede yıkılacağımı, devrileceğimi Ben severim yüreğimdeki olanı Tüm bedenimi saran sarmaşık yapraklarımı... 13.09.2012 Levent KARAKAŞ
Aşık şair'in titreyen avuçlarında,
Şair'in gözyaşları, damlıyor karanfiline,
Karanfil "kokla beni, sev beni" diyor,
Şair ağlıyor..lal.....
SARMAŞIK...
Sarılmış sıkıca kopması zor birazcık...
Öyle bir sarılmış ki Çınar ağacına..
Boydan boya
Sıkı sıkı sarmakta...
Güzellik olsun diye...
Canı sarılmak istedi diye...
Çınar mutlu sarmaşıktan
Hiç sesi çıkmıyor mutluluktan
Çırpınamıyor bile sallanmıyor rüzgardan..
Sarmaşık... Daha da..
Sarıyor...sıkıyor... Güzellik olsun diye...
Küfü mü seversin, nemi mi?
Çok ağlarım ben sarıl sarmaşık!
Düzlüğü mü seversin,pütürü mü?
Kusurlarım çok sarıl sarmaşık!
Sarılda… öylece kal…
Benim gövdem senin yerin
Gövdeme sarıl çık diye
Az laf dökmedim bedenine
Zapt edilmezsin!
ben hizaladıkça sen çırpınır…
Sen çırpındıkça ben gövdeme bağlarım
Dediğim yere gitmez yaprakların!
Ne asiymişsin sen tıpkı ben gibi…
Sana bakar ağlarım
Gövdeme sarılmış bir sarmaşık
Ben sana uzak ben sana âşık
Uzattım dallarımı hadi
Dola boynuma yaprakların yavaş yavaş
Girsin koynuma
Sen hep yeşil kal
Sonbaharda ben yapraklarımı dökeyim
Ben senin için solayım
Güzel sarmaşığım ben sensiz yapamıyorum
İnan AŞIĞIM
Şimdi ben,
Koca bir çınarım.
Bedenime sarılan sen sarmaşığımla
Öyle mutlu öyle huzurluyum
Bir yaprak bile belli belirsiz düşerken gövdemden,
Bilmesede yıkılacağımı, devrileceğimi
Ben severim yüreğimdeki olanı
Tüm bedenimi saran sarmaşık yapraklarımı...
13.09.2012 Levent KARAKAŞ