© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Öz geçmişimi anlattığım birçok insan hayatımın çok büyük acılarla geçmiş olduğunu fakat bunun sonucunda benim yine de ayakta kalmış olduğumu söylüyor. Kim bilir, belki de haklılar...
Dünyaya gelirken hiç kimse bana, kalbimin sağda olacağını, bunun yanı sıra kalbimde dört delik olacağını söylememişti. Bu dünyaya gelmeyi de ben seçmedim...
Fakat, o anlarda bile yaşamı çok sevdim. Beni ayakta tutan nedenlerle bir bütündüm sanki, Rabbim de ömür verdi şu an bu satırlar dile geliyor işte... Ameliyattan sonraki 10 sene nasıl geçti, bilmiyorum...
Dün gibi gözlerimin önünde, ağzımda koskocaman bir hortum, saat sabahın altı buçuğu... Acılar da geçer demiştim, gerçekten de geçiyor... İzleri mutlaka ki kalıyor, fakat geçiyor. Hiçbir acının sonsuza dek sürmeyeceğinin en büyük örneği benim belki de. Ameliyat oldum, sağlığıma, en önemlisi hayatıma; sevdiğim insanlara kavuştum.
Ama iyi ama kötü, bir mücadele veriyorum. Yaşama hakkını almak için direnen birinin, yaşamı terk etmesi için hiçbir nedeni yoktur, bunu unutmayın dostlarım. Yaşama hakkımı aldım hayattan, bu bir mücadeleydi.
Severek, isteyerek aldım onu, hayatımı, yine hayattan, Rabbimden aldım. O yüzden onu terk etmem, ona nankörlük etmem için hiçbir nedenim yok, Rabbim ne kadar ömür vermişse onu yaşayacağım.
Şiir yazıyorum, deneme, öykü, org çalıyorum, melodika, darbuka. Hayattan kopmamam için en büyük nedenler bunlar olsa gerek, artık kimsenin canını da acıtmıyorum.
Acıyan bir canın hayata dönmesi de en az o acının büyüklüğü kadar oluyor çünkü... Kendi içimde, kendi kabuğumda, mutluluğa sarılıyorum. En güzeli de bu değil mi?
Hayatımızdan kayıp giden her bir yıldız için, bir dilek tutuyoruz. Dileğimiz gerçekleşene kadar, yalnızlık bize eşlik ediyor.
Hiç kimseye de kızmıyorum, yaşamı kendisinden ödünç almış biri, kime neden, niçin kızsın ki?
Herkesi de affettim, affetmek zorundayım biliyorum. En değerli hazineyi, hayatı kendisinden almışken hiçbir şeyin gözümde değeri yok... Sağlığınızı koruyun, hayatınıza sahip çıkın.
O öyle bir şey ki, gitmesine izin verdiğiniz anda gider. Mağrurdur üstelik, çağırsanız bile gelmez.
Hayatınıza sahip çıkın dostlar, onu hak etmek için ona iyi davranın. Eğer ki yapamıyorsanız, umutlarınızı umutsuz olan birine bağışlayın...
Ama mutlaka ki küçük bile olsa bir umudunuz olsun, ona sarılın. Size lazım olmayan, bir başkasını yaşatabilir.
SİZE LAZIM OLMAYAN, BİR BAŞKASININ HAYATINA IŞIK TUTABİLİR...
Sevgiyle, dostlukla kalın...
Dilara AKSOY