Cemal Şener - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

CEMAL ŞENER KİMDİR?
Şair:
Cemal Şener, 1977 yılında Ardahan'ın Damal ilçesine bağlı Dereköy köyünde dünyaya gelmiştir.
Lise mezunu ve Anadolu Üniversitesi siyaset bilimi ve kamu yönetimi okumaktadır.
Avşar Türkmen'i kökenli bir aileye mensuptur.
Ailesi, tarihsel olarak Maraş ve Malatya bölgelerinden gelerek Kars-Ardahan bölgesine yerleşmiş Türkmen topluluklarından biridir.
Bu topluluklar, özellikle Safevi dönemindeki siyasal gelişmeler sonucunda
Anadolu’dan bu bölgelere göç etmek zorunda kalmıştır.

Cemal Şener:
İnancı
Alevi inancı, Türkmen kültürü, emeğin kutsallığı, sosyal adalet ve sol/sosyal demokrat siyaset temalarını işleyen şiirler ve destanlar yazmaktadır.

Yazdığı şiirlerde halk edebiyatı geleneğini yaşatırken aynı zamanda günümüzün politik ve sosyal meselelerine de değinmektedir.

Sosyal Demokratik Halkçı Parti'yi (SHP) yeniden kurdurmuştur ayrıca İstanbul 3. Bölgeden CHP milletvekili aday adayı oldu ve bir adet şiir kitabı yazmıştır.

Kendini Mustafa Kemal Atatürk’ün kurduğu laik, demokratik, sosyal hukuk devletinin bir savunucusu olarak tanımlamıştır.

"Mazlumdan yana, zalime karşı" bir duruş benimseyerek siyaset yapmaktadır.
Esenyurt, İstanbul'da ikamet etmektedir,

evli ve dört çocuk babasıdır.

Cemal Şener’in hem şairlik hem de siyasi kimliği, özellikle Alevi-Bektaşi geleneği ve sosyal adalet mücadelesi etrafında şekillenmiştir.

Şiirlerinde çoğu zaman Pir Sultan Abdal, Hatayi, Nesimi gibi ozanların izleri hissedilir.

Cemal Şener’in şiirlerinden örnekler veya siyasi bildirilerinden pasajlar şöyle.

Şiirlerinden örnek

İşte Şair Cemal Şener’in kaleminden bir şiir örneği. Bu şiir, onun Alevi kültürüne, emek mücadelesine ve halkçı duruşuna uygun bir temada yazılmıştır:

Zalime Boyun Eğmem
Şair: Cemal Şener

Ben bu yola baş koymuşum,

Döne döne yürümem.
Hakkın aşkı içimdedir,
Zalime boyun eğemem.
Çeksem de cefanın yükü,

Kapanmaz yüreğimdeki dert.
Benim nazarımda sultanlık,
Mazlumun yüzüne tebessümdür elbet.

Derya gibi aksa zulüm,
Bir kıvılcım yakar geceyi.
Bir halk uyanır uykusundan,
Silkinir atar kelepçeyi.

Ben Pir Sultan soyundanım,
Hatayi'nin izindeyim.
Ne saraya meylim vardır,
Ne taht ister gözümdeki sevinç.

Dostluk, barış, kardeşliktir,
Yüreğimde yanan ateş.
Emeğe secde ederim,
Kul olmam paraya, pula, güneşe.

Bu şiir,
Cemal Şener’in duruşunu, halkla kurduğu bağı ve şiirsel üslubunu yansıtan tipik bir örnektir.
1. Kervan Yola Düştü (Göç Temalı)

Yüreğimde bin yârenle
Kervan yola düştü gene
Ne obamız kaldı geride
Ne de sesimiz dağdan ine

Bir zaman Horasan’da yandık
Bir zaman Maraş’ta dindik
Yol verdiler Kars-Ardahan’a
Taşa toprağa can indik

Anam çıra yaktı geceye
Babam küfeyi sırtladı
Biz göçtük gurbetin koynuna
Bir turna havada ağladı

Benim yurdum yürek kadar
Ne bir harita bilir bizi
Ne de devletin defteri
Ama biz halkız, biziz asıl dizeleri

2. Emeğin Secdesi (Emek ve Sınıf Mücadelesi Temalı)
Alnında ter, elinde nasır
Bu halk değil midir asıl asır?
Üç kuruşa gece gündüz çalışır
Ama sofrada eksik ekmeği

Fabrikanın gürültüsünde
İsyan susar, yutkunur umut
Çocuklar büyür erkenden
Oyun yerine, alın teri bulut

Sendikasız, güvencesiz
Taşeronla yaşar koca işçi
Her gün bir can yiter sessiz
Duymaz patron, duyar mı meclis?

Ben derim ki, bu dünya böyle dönmez
Emeğin secdesi kıymetlidir
Ne zaman ki işçi güler
O zaman güneş doğar elbet bir kez

Bu şiirler Cemal Şener’in halkçı ve devrimci ruhunu, aynı zamanda da Alevi-Bektaşi duyarlılığını taşır
İşte Şair Cemal Şener’in Pir Sultan Abdal’a ithafen ve Mustafa Kemal Atatürk’e duyduğu derin saygıyla yazdığı iki şiir:

1. Pir Sultan’a Ağıt

Ben Pir Sultan derim dile,
Zincir vursalar da koluma.
Ateş düşer darağacıyla
Yanar hâlâ can yoluma.

Bir aşk için düştüm yola
Serim, benliğim, her şeyimle.
Döne döne yürür oldum
Yüzüm dönmez zalim yöne.

Kadılar yazmış fetvayı,
Padişah vermiş hükmünü.
Hızır Paşa giydi darağı
Yıkamadı halkın özünü.

Ben de bir kalem çekerim,
Adınla Pir’im, bir türküde.
Ne Sultan razı olur buna
Ne de yürek susar bu küfre!

2. Mustafa Kemal’e Destan

Bir milletin kaderiydi
Bir yürekle yazıldı.
Bir kıvılcım Samsun’da
Dağ gibi yandı, parladı.

Çoban ateşi tutuşturdu
Yedi düvel darmadağın.
Kürsüde değil, cephedeydi
Yazıyordu yeni çağın.

Saraylara sırt çevirdi
Halkın sofrasına geldi.
"Egemenlik milletindir" dedi
Ve millet ayağa geldi.

Ne din için kulluk ister,
Ne sultanlık tahtında yer.
O bir devrim ateşidir
Adı Mustafa Kemal’dır!

Cumhuriyet bir çınar oldu
Emeğin kökünde büyür.
Aydınlık onun izidir
Karanlık ondan hep ürperir.

Bu şiirler, Cemal Şener’in tarihsel şahsiyetlere olan bakışını, özgürlükçü, halkçı ve devrimci çizgisiyle harmanladığını gösterir.

Şair:
Cemal Şener Şiirleri
İçindekiler
Giriş: Yoldaşın Kaleminden
Bölüm I: Göç ve Yurt Hasreti
Kervan Yola Düştü
Bölüm II: Emek ve Mücadele
Emeğin Secdesi
Bölüm III: Alevi-Bektaşi Mirası
Zalime Boyun Eğmem
Pir Sultan’a Ağıt
Bölüm IV: Devrim ve Cumhuriyet
Mustafa Kemal’e Destan
Kapanış: Yürekten Yüreğe
Giriş: Yoldaşın Kaleminden

Bu kitap, Anadolu’nun yürekten ezilen halklarının sesi olan Şair Cemal Şener’in, emek ve halk mücadelesine, inançlarına ve tarihine bağlı dizelerinden oluşmaktadır. Şener, şiirlerinde Alevi-Bektaşi kültürünü yaşatırken, Mustafa Kemal Atatürk’ün devrimlerine bağlılığını da vurgular. Bu kitap, onun yol arkadaşları için bir umut ve mücadele rehberidir.

Bölüm I: Göç ve Yurt Hasreti
Kervan Yola Düştü
(Yüreğimde bin yârenle
Kervan yola düştü gene
Ne obamız kaldı geride
Ne de sesimiz dağdan ine
Bir zaman Horasan’da yandık
Bir zaman Maraş’ta dindik
Yol verdiler Kars-Ardahan’a
Taşa toprağa can indik
Anam çıra yaktı geceye
Babam küfeyi sırtladı
Biz göçtük gurbetin koynuna
Bir turna havada ağladı
Benim yurdum yürek kadar
Ne bir harita bilir bizi
Ne de devletin defteri
Ama biz halkız, biziz asıl dizeleri)
Bölüm II: Emek ve Mücadele
Emeğin Secdesi
(Alnında ter, elinde nasır
Bu halk değil midir asıl asır?
Üç kuruşa gece gündüz çalışır
Ama sofrada eksik ekmeği
Fabrikanın gürültüsünde
İsyan susar, yutkunur umut
Çocuklar büyür erkenden
Oyun yerine, alın teri bulut
Sendikasız, güvencesiz
Taşeronla yaşar koca işçi
Her gün bir can yiter sessiz
Duymaz patron, duyar mı meclis?
Ben derim ki, bu dünya böyle dönmez
Emeğin secdesi kıymetlidir
Ne zaman ki işçi güler
O zaman güneş doğar elbet bir kez)
Bölüm III: Alevi-Bektaşi Mirası
Zalime Boyun Eğmem
(Ben bu yola baş koymuşum,
Döne döne yürümem.
Hakkın aşkı içimdedir,
Zalime boyun eğemem.
Çeksem de cefanın yükü,
Kapanmaz yüreğimdeki dert.
Benim nazarımda sultanlık,
Mazlumun yüzüne tebessümdür elbet.
Derya gibi aksa zulüm,
Bir kıvılcım yakar geceyi.
Bir halk uyanır uykusundan,
Silkinir atar kelepçeyi.
Ben Pir Sultan soyundanım,
Hatayi'nin izindeyim.
Ne saraya meylim vardır,
Ne taht ister gözümdeki sevinç.
Dostluk, barış, kardeşliktir,
Yüreğimde yanan ateş.
Emeğe secde ederim,
Kul olmam paraya, pula, güneşe.)
Pir Sultan’a Ağıt
(Ben Pir Sultan derim dile,
Zincir vursalar da koluma.
Ateş düşer darağacıyla
Yanar hâlâ can yoluma.
Bir aşk için düştüm yola
Serim, benliğim, her şeyimle.
Döne döne yürür oldum
Yüzüm dönmez zalim yöne.
Kadılar yazmış fetvayı,
Padişah vermiş hükmünü.
Hızır Paşa giydi darağı
Yıkamadı halkın özünü.
Ben de bir kalem çekerim,
Adınla Pir’im, bir türküde.
Ne Sultan razı olur buna
Ne de yürek susar bu küfre!)
Bölüm IV: Devrim ve Cumhuriyet
Mustafa Kemal’e Destan
(Bir milletin kaderiydi
Bir yürekle yazıldı.
Bir kıvılcım Samsun’da
Dağ gibi yandı, parladı.
Çoban ateşi tutuşturdu
Yedi düvel darmadağın.
Kürsüde değil, cephedeydi
Yazıyordu yeni çağın.
Saraylara sırt çevirdi
Halkın sofrasına geldi.
"Egemenlik milletindir" dedi
Ve millet ayağa geldi.
Ne din için kulluk ister,
Ne sultanlık tahtında yer.
O bir devrim ateşidir
Adı Mustafa Kemal’dır!
Cumhuriyet bir çınar oldu
Emeğin kökünde büyür.
Aydınlık onun izidir
Karanlık ondan hep ürperir.)
Kapanış:
Yürekten Yüreğe
Şair Cemal Şener’in dizelerinde halkın sesi, emeğin kutsallığı ve inancın ışığı vardır.
Bu kitap, onun yolundan yürüyenlerin umudu, direnişi ve kardeşliğinin simgesidir.
Okuyan herkesin yüreğinde bir kıvılcım yakması dileğiyle…
ŞAİR:
CEMAL ŞENER