© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
RÜYALARA iNANIRMISIN?
YA AŞKA?
ANLATA BİLİRMİSİN HİÇ GİTMEDİĞİN BİR ORMANI?
HATIRLAYA BİLİRMİSİN HER GÖZYAŞIYIN SEBEBİNİ?
UYKU TUTMAYAN GECELERDE HAYAL KURARMISIN?
SONRA O HAYALLERIN PEŞİNDEN KOSARMISIN?
SEVDIGINI ARAYIP SEBEBSİZ YERE CANIM DERMİSİN?
BIR GÜN BIRAKIP HERSEYI BIR PARKA GIDERMISIN?
YAGMURDA YÜRÜRKEN PACALARINI ISLATIRMISIN?
VE YAGMUR DURDUGUNDA ARARMISIN BULUTLARI?
DOSTUMDUR DEYIP AFFEDEBİLİRMİSİN?
HAKLIYSAN BILE KIRMAMAK İÇİN SEVDİĞINDEN ÖZÜR DİLERMİSİN?
BIR GÜN ANSIZIN HERSEYIN BİTECEĞİNİ BİLE BİLE PLANLAR YAPARMISIN?
SAHi SEN RÜYALARA iNANIRMISIN.........
Askta Yarin Yoktur Sevgili
>
>
>
>
>Ask bu dünyanin ölçüleriyle açiklanamaz sevgili
>O ilkel bir acidir, yaban bir agridir. Gelir ve içimizdeki o çok
>eski bir seye dokunur.
>Sonra bir perde açilir ve yolculuk baslar.
>Askta yarin yoktur sevgili. Zaman ileri dogru degil, içeri,
>yüreklere, derinlere dogru islemeye baslar, bilgelesir.
>Hiç bilmedigi sezgileriyle bulusur. Yükü çok agirdir, kendiyle
>bulusmustur. Hem disindadir dünyanin, hem de ortasinda
>
>Her sey onunladir, ona emanettir sanki, ama o, çildirtici bir
>yalnizlik içindedir yine de...
>Askin kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili,
>kanimiza karisan ilkel aci,
>o yaban agriyla hiçbir kitabin yazmadigi hakikatlere daha
>yakinizdir, inan...
>
>ask varligin degil, yoklugun acisidir
>
>o yogun asik oldugum yillarda, gözüme uyku girmez, dudagimda bir
>islikla bütün gece sehri,
>o karanlik, o hüzünlü sokaklari dolasir, insanlari uykularindan
>uyandirmak isterdim.
>Uyanip, içimde derin bir siziyla uyanan o derin sancinin acisina
>ortak olsunlar diye...
>Ask çok eski bir seydir sevgili. Onun içinden o çileli çocuklugumuz
>geçer
>
>Insan bazen nedensiz yere umutsuzluga kapilir. Kimselere veremez
>sevgisini, kimselere kendini anlatamaz, evlere kapanir...
>Bazen denizler, kiyilar çeker insani. Insan bu kapilmayi anlayamaz,
>oysa çok eski bir yerde yasanmasindan korkulup vazgeçilmez asklarin
>sizisidir bu.
>Bu sizi, bu yenilgi mevsimlerle yillarla devredilir baska
>insanlara... Bir insanin yaptigi bir hatanin tüm insanlara yayilmasi
>gibi...
>Iste simdi biz de sevgili, ya olmadik zamanlarda umutsuzluga
>kapilip, solugu evlerde alacagiz, ya da denizler, kiyilar çekecek
>bizi.
>Nasil biz baskalarinin korkakligini tasiyorsak, baskalari da bizim
>korkakligimizi tasiyacak, yenilgimizi, umutsuzlugumuzu...
>
>Hadi güne hazirlan. Yasadiklarimizi unutmaya çalis.
>Ask bize güvenip verdigi büyüsünü, sirlarini, cesaretini,
>bilgeligini ve o ilkel, o yaban agrisini geri alacak.
>Bunlar olurken içimiz bir an çok üsüyecek, sonra geçecek...
>Hadi, oyalanma birazdan yarin olacak...
>Askta yarin yoktur sevgili...
>