Yaşamın kıyısında durup olanı biteni bir çocuk edasıyla seyreden, hüzünbaz, kimsenin tanımadığı ve dudaklardaki sözcüklerin şelale gibi aktığı anlarda sevmek ve sevilmek adına bir serçe gibi çırpınan, ve uyurken her gece gülen annesine öldüğü zaman neden ağlayacak diye anlam veremeyen ki uyumak idmanıdır ölümün diyen bir garip yolcuyum.1.85 boyunda, esmer,72 kilo.. Yani kısacası hüzün gözlü, uzun boylu bir çocuk.. Ben aşkı sadece sokak çocuklarının ısındığı yağ tenekelerine benzetirim. Çocuklar etrafına dizilince nasıl mutlu olursa öyle mutlu etmeli aşk adamı, adam olanı.. diyen bir deliyim belki.GÜNEŞİNİZ OLSUN GÖNLÜNÜZDE..