© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Az evel bir arkadaş amcasını kaybettiğini yazmış ve 200' e yakın beğeni gelmiş:(
düşündüm de: Sosyal medyada kötü bir haberi , ölum,kaza vs, gibi.. niye beğenir insanlar ?
...
Bunalmişken gelen bir esinti:)
Bazen bir şey geliyor aklımıza, bir kaç kelimelik bir şey...
O bir kaç kelimenin bize söylediğiyle dünyanın içini bütünüyle doldurabileceğimizi düşünüyoruz...
Kötülüklere değilde, iyiliklere şaşırıyor olmamıza...
Değil kardeşim, dal yeşil değil,gök mavi değil,
Bilsen! Ben hangi alemdeyim, sen hangi alemde!
Aklından geçer mi dersin aklımdan geçen şeyler?
Sanmam! Yıldız ve rüzgar payımız müsavi değil;
Sen kendi gecen de gidersin, ben kendi gecemde;
Vazgeç kardeşim, ayrıdır bindiğimiz gemiler!
Cahit Sıtkı Tarancı
"Bilmediğiniz kelimelerin altını çizin, derdi öğretmenim
Bunca yıl, bunca yol, bunca hayat ve bunca kitaptan
sonra bütün kelimelerin altını çiziyorum
- Öğretmenim artık izin istiyorum."
M. Mungan / Mürekkep balığı
"İki yay aralığı kadar yaklaşmak....
yerin insana dar geldiği gibi gök de bazen kuşlara dar gelir mi?
bana uzağı görmeyi öğret
bir kaya parçasının toprak olmak için milyon yıl sabretmesindeki sırrı
dilimde nicedir gül bitmiyor
harflerin ilmine inana inana konuşmayı söken dilim
yalnızca bir yara tarlası büyük kederlerin harmanı
zayıflığım da demir dağı boynumda taşımaktan değil
kedilerin ve aşkın nankör olduğuna inananlarla
aynı yolda yürümekten /
yürümekten aynı yolu
gözlerim vaktinden önce eskidi bu yüzden
bana iki yay aralığı kadar yaklaş
ve yakını görmeyi öğret
ben yaşamakla öteden beri kanlı bıçaklıyım
iğne yapraklı çiçekleri okuya okuya boğazdan
geçebilecek kadar incelterek bir lokma haline getirmek
kederli bir yazgıydı ve yazıldı gül mevsiminden önce kıpkırmızı..."
Mehmet okumuş
"Şımarmanın, sevmenin bir cüzü olduğuna inanıyorum. Bu yaşa geldim, hala şımarabildiğim insanları sevdiğimi, sevdiklerimi şımarttığımı biliyorum. Ya şımarmak kavramında anlaşamıyoruz, ya da şımarmak ile hadsizliği, şımarmak ile kabalığı karıştırıyoruz. Seven sevdiğini şımartsın!"
İ.Ç.