Zincirle Şiiri - İbrahim Lek

Dağılır iplikte dizili olan
Eğilip bir vakit toplayamazsın
Sanılır bu hayat hiç bitmeyecek
Manayı bir içten yaşayamazsın

Aç kapa gözleri zaman kaçmıştır
Al harca sermayen nerde kalmıştır
Ömrünü bir kalem nasıl yazmıştır
Mürekkep biter de dolduramazsın

Kaç kere kırıldın paramparçasın
Kaç kere yıkıldın bak ayaktasın
Olsa da dertlerin yine ustasın
Hayatı bir nebze bırakamazsın

Kendinle barış ki savaşlar bitsin
Bilene danış ki cahillik gitsin
Ne derse desinler sen biriciksin
Küslüğe yeise karışamazsın

Kaç seven gözünün içine bakar
Kaç susuz rahmeti duayla arar
İçinde ne büyük gizli âlem var
Zerreye zincirle bağlanamazsın