Zincirin Ucundan Doğan Özgürlük

Karanlık sarmalıyor ovayı,
her sokakta puslu bir göz,
her meydanda bir yas,
ama halkın yüreğinde
tutuşan ateş sönmüyor.

Katliamlarla büyütülmek istenen korku,
sokaklara zincir gibi serildi;
ama zincirin ucunda
bir çekiç,
bir ellerin gücü var.

Başkanlık dediler,
ölümü süslediler.
Güvenlik dediler,
sürgünü hazırladılar.

Ne saray,
ne tank,
ne de kanla sulanmış yasalar
silemez bu toprağın direncini.

Her ağıt,
bir isyana dönüşür.
Her kurşun,
binlerce yürekte
bir adımı hızlandırır.

Çünkü zincir,
kırılmak için vardır.

Ve o zincir koptuğunda,
halkın güneşi
zincirin ucundan doğacaktır!