Padişah
Osmanlı'nın yedinci, padişahı baş tacı,
Dört çocuk babasıydı, gönüllerin ilacı,
Eşi hatice sultan, çabuk ağırdı sacı
Seyir eyler yüksekten çamlıca tepesinden
Pişmanlık
Başlangıçlar hep güzeldir.
Önce tanışılır,
Toz pembe dünyaya gözler açılır.
Güzel duygular, heycanlar yaşanır.
Yaşam paylaşılır.
Havalar çok güzel bak bahar geldi
Portakal Çiçeği kokuyor her yer
Kuşlar şarkı söyler gökyüzü güldü
Portakal Çiçeği kokuyor her yer
Buralar çok güzel haydi sen de gel
Köyüne geldim, odaya baktım
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı
Üşümeyim diye, sobayı yaktım
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı
Sen gideli annem çok zaman oldu,
Ne kibir edersin, namaz kılındı
Bedenim ruhuma ihanet eder.
Gözlerim görmüyor, dilim alındı
Bedenim ruhuma ihanet eder.
Buz gibi soğuktu o mermer duvar.
İndirdiler kabre ıssızdı civar,
Ruhu Revanım
Deyiver hele bir adın güllü mü?
Ağarmış saçların yaşın elli mi?
Kara gözlü yarin ince belli mi?
Güllerden güzelsin ruhu-revanım!
Akşam oldu.
İlerledi zaman yatma vakti geldi.
Abdesdimi aldım.
Besmelemi çekip yattım.
Dualarımı okudum , amin,
Ben senin için'de dua etmiştim
Senide rabbimden, çok istemiştim
Söyledin sözeri yanlış bilmiştim
Unutamıyorum, sade sen varsın.
Kalbimin içini tek yakan yarsın
Çercevedeki resme baktım
Gözlerimle, kalbimle ağıt yaktım.
Neredesin Ela gözlüm seni bıraktım
Dönersin diye heyecanla bekledim
Dünyamı alt üst ettin insan
Sevmek anlaşmak değilmiş.
Geç olsada anladım.
Mutluluğu buldum sanmıştım,
Oysa, aldatılan ben olmuşum.
Sözlerin gibi sevgin de sahteymiş.
Nasıl da inandım, yandım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!