Bay Mükemmelin Sakarlıkları
Bir ev arkadaşım vardı.
Kendini bay mükemmel olarak görüyordu.
Karşısındakinin zaaflarını anında yakalar,tespitinde de yanılmazdı.
Ama bu arkadaşım tam anlamıyla sakardı.
Yaptığı sakarlıkları yüzüne vurmayayım diye hatalarını kapatmak için ne durumlara düştüğünü görmeniz gerekirdi.
Bir gün şehrin işlek caddesinde gezerken bir ayakkabıcıya dükkânına uğradık.
Ayakkabılara bakayım derken raftan bir çiftini düşürdü.Onları tutayım derken diğer raf komple aşağıya geldi.
Abartısız dükkan savaş alnına dönmüştü.
Dükkanın sahibi bırakın kardeşim ben düzeltirim,dedi.
Neyse oradan uzaklaştık.
Bizimki caddede daha on metre ilerlememiştik ki zigon takımlarına takıldı.
Düşmesinler diye müdahale edeyim dedi.
Aman Allahım! Facia buna denirdi.
Şehri başıma yıkmıştı.
Sonra ufak tefek sakarlıkları devam etti.
Sağ salim eve gelmiştik.
Büyük bir sessizlik vardı.
Gözlerime bakıyordu.
Ona “sakaaaar! ” diye haykırdım.
Rahim ZorKayıt Tarihi : 18.12.2007 00:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!