Yüreğimdeki cenazen 18.09.2024 11.30

**Yüreğimdeki Cenazen**

Ben ne cenazeler kaldırdım yüreğimde,
Ama seninki en derin, en ağır olandı,
Senli, benli anılarla doluydu her köşe,
O acılı günlerde, Fatiha bile okumadım.

Senin ardından tek yaptığım,
Gelmişine, geçmişine sövmek oldu,
Yaraları sardım, ama seni unutamadım,
Yüreğimde kazılı kaldın, hiç silinmedin.

Sessizliğe gömdüm seni,
Ama izlerin hâlâ içimde derin,
Bir parçamı koparıp aldın,
Ve ben, seninle eksildim, tamamlanamadım.

Her defasında yeniden doğdum belki,
Ama yüreğimdeki boşluk hep seninle dolu,
Sövüp saydım, sana olan öfkemle savaştım,
Çünkü bu yürek, senin acını kolay kolay unutamazdı.

Ben ne cenazeler kaldırdım yüreğimde,
Ama seninki, en acımasız, en derin olandı,
Sana Fatiha okumadım belki,
Ama içimdeki yangını söndürmek için çok savaştım.

Yine de seni unutamadım,
Sonra vazgeçtim içinde sen olan her şeyden,
Bir sabah kulağımda bir çınlamayla uyandım, “Hoşça kal” dedin bana,
"Nereye?" dediğimde, "Sen beni unuttun" dedin.

Ve baktım yüreğime, yoktun,
Şimdi yollar senin, mutluluklar benim olsun,
Git ve gelme geri