Sen olmasan
göz kırpar mıydı yıldızlar
soğuk ışıklı aya...
Yağmurun serin elleri dokunur muydu
Özlem tutkunu sabahlara…
Son / bahar ikindilerinde terk ettik yalnızlığı
Ayni yürektik yaşamın tozlu yollarında
Ayni dala umutla tutunmuş kiraz çiçekleri
Sonu hep mutlu biten büyük bir hikayeyiz ikimiz…
İlk / bahara dönmüş ömrümüzün son deminde
Çocukluğuma dönebilseydim
Daha çok ağaçlara, duvarlara tırmanır
Derelerde de olsa, sudan korkmaz
Yüzmeyi daha o zaman öğrenir
Doya doya yüzer
Otuz beş yaşımı beklemezdim...
her sabah gün suya düştüğünde
suları bulanık akan bir Ren nehri kentinde
çocukluğumun güneşini ararım
Ege`nin üzüm / şarap kokulu bağlarında kalan...
Ren nehri Güneşi ısıtmasa da
Duygularım ve düşüncelerim içimdeki masum ve utangaç çocukla
tırmanırken yaşam merdiveninimde;
gökyüzünün kızıla boyandığı bir gün bitiminde
Akdeniz´in masmavi sularının köpük köpük dalgalarının
vurduğu sahile gittim çılgınca koşarcasına…
Yarın gülüşlü gün bitimi
gülkurusu güneşle yıkandı
Akşamın sessizliğine ertelenen
kırık bir çizgi şimdi hüzün…
Solgun ufuklar karanlıklara ilticacı
Çiçeğin-böceğin
dilini duygularını…
Her mevsim açan
sevda gibi hep çoğalan
Sardunyaların dünyasını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!