Yoruldum Şiiri - Hatice Çora

Gün siyahtı yine
aklımın sokaklarında.
İçimde siyah bir acı
Yıldızlarım kayboldu gökyüzünde
Yolumu kaybettim
Belirsizliğin içinde

Debelenip dururken bu hayat girdabında
Korkularım büyüdü her yanımda
Bir sağıma baktım bir soluma
Daldığım masalsı dünyada

Gök yüzündeki yıldızlarımı çanlar
Hayallerimi söndürenler
Günahsız çocukluğum
Harab edilen gençliğim
Hepsini ortak ettim günahlarıma

Canım çok şey anlatmak istiyorda..!
Yorgunum
Beynim yorgun
Heveslerim yorgun
Bunca şeyi affeden
Kalbim yorgun
Konuşmaya anlaşılmaya
Olan inancım bile yorgun

Dalından kopan
Kuru bir yaprak gibiyim
Savrulup duran
Gücüm tükendi artık
Kalkamıyorum ayağa
Kime canımsın desem
Canımı aldı benden
Yığılıp kaldım olduğum yerde
Derman arayacak gücüm,
Kalmadı içimdeki derde
Dudaklarımdan dökülen tek bir kelime YORULDUM
Atın toprağımı üstüme.
23:45
1-10-2025
Hatice Çora