Yolun Sonu Şiiri - Ergül Nalbant

YOLUN SONU

Israr etme, boşa “bende kal” diye,
Çok zamandan beri gidesim vardı.
Hep dua ederdim, “beni al” diye,
Azrail ederdi hep kulak ardı.

Ömrün yarısıymış benim bu yaşım,
Alın yazım kara, talihsiz başım.
Bitti artık benim dünya telaşım,
Geçirdiğim kırk yıl sanki bahardı.

Bunca yaklaşmışken gidem, bırakta,
Beni üzenler hep kalsın ırakta.
Ruhum vardı artık en son durakta,
Baksana, her yeri melekler sardı.

Ergül’e düğündür böyle bir gitme,
Uğraşma be doktor, hiç zahmet etme.
Söyle, başlasınlar Yasin’e hatme,
Azrail bırakmaz, sımsıkı sardı.

Şiir: Ergül NALBANT – 30.11.2024 – 04:30