kış geliyor
elim yaprak altında
es ey bad-ı semen
çatlak bedenime çarp kalbimi harmanla
gencelmiş tarih kabartmalarının haklılığı aşkına
beni kendime gebe bırak
kış geliyor
otobüs ne de kalabalık
yaslan bana yeryüzü ağacı
dikili gövdenin üretkenliği için
çıldırtan bir gübre mi arıyorsun
kökünü toprağımda dene
kış geliyor
koru gövdemi pardösüm
ağzıma konacak kış kuşları nerde
tutsana elimi canikom tarih tekerrürden ibaretmiş
Miş bir geçmiş zaman failiymiş
ey beşeriyet beni beş iftarda öp
şair olmak kolay değil yavrum
uzvun o kadar güzelken
bir yanda yaş ağaca balta vuran çokluk
bir yanda kanımı azdıran bokluk
beni artık hücre çogaltmaktan da yargılarlar
zahir
Kayıt Tarihi : 14.11.2002 12:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
GÜNÜN ŞİİRİ BU MUDUR?
HELAL OLSUN SEÇİCİ KURULA!...
İçten sövme kadar terbiyesizce üşütüyor soğuk
Dünya bir ağaçsa kökünü nereye diktiği belli
Sevgilim ayrılmaya gerek yok al işte sana bir kovuk
Dünya ağaçtır dedik sığınağımız yanlış anlaşılmaz bu iyi…
Yüzüne yer yapayım göğsümü gel kon
Birleşmesek nasıl üretken olacak caanım çokluk…
TÜM YORUMLAR (2)