YENİ CAMİ’DE BAYRAM NAMAZI
Evden, geç kaldım diyerek hışımla çıktım, sabah erkenden
Üşümekte ellerim yağmur da efil efil başlamış hafiften
İstanbul’un evladı Eminönü’ne bir vasıta gelse de gitsem
Yağmur ince ince yağıyor, derken sırılsıklam oldu elbisem
Yoldan geçen birkaçına sordum “Bu vesait ne zaman geçer?”
Bağırdı esnaftan biri “İşte! Gelen otobüs, Eminönü’ne gider”
Durdu önümde orman yeşili koca bir vagon
Ve içinden yükselen bir ses,
Koşsana be adam aval aval, ne bekliyorsun
Bakma öyle gidecek tek sensin
Af edersiniz dedim mahcubiyetle, sıkıldım biraz,
Boğazıma düğümlendi acı bir nefes
Ekledim hemen yadıyım buraların,
Götürün de şu garibi camisine yetişsin
Eminönü Yeni Cami dedim, İstanbul’da bildiğim tek adres
Buğulu camdan denizi seyre dalmışken,
Son durak Yeni Cami dedi bir nefes
Endişeliyim, vakit bir hayli geçti yoksa geçti mi bayram namazı!
Avlusuna girdim kocaman bir ferahlık
Nihayet bir de görsem namaz kıldıran imamı
İlk tekbir sesini duydum bu ne büyük ikram, dar sokuldum bir safa
Beni bekliyormuş sanki imam, Yeni Cami’de bayram namazına
İstanbul’da ilk bayram, Yeni Camide ilk namaz
Bu bayramda nasip, Yeni Cami’ymiş kesemedi önümü yağmur ve ayaz
İstanbul-Yeni Camii
2000
Rıza Çavuş
Kayıt Tarihi : 6.7.2023 13:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!