Yemin Türk Şiirleri - Şair Yemin Türk

Sohbetin yok arkadaşız diyeyim
Halim sormazsın dost olduğun bileyim
Sevdiğin de değilim ki gönlün de yerim var diyeyim
Söylesene şimdi seni sorana "neyim" diyeyim.

Yemin

Küçükken düştüğümde annem iyileştirirdi
bedenimdeki sıyrıklarımı
Şimdi yaralar ruhum da
kabuk tutup tutup kanıyorlar
Ne zaman çare nede en tesirli ilaçlar.
YEMİN

Yaşanan hiçbir güzel an ikinci kez aynı tadı vermez.
O haz o andır.
İşte insan'da çok sevdiği halde kırıp döküp giden birini dönse bile ilki gibi sevemez.
Güveni kırılmıştır çünkü
Hep gene gidecek kıracak korkusuyla tetikte dir yüreği
Seviyor olsa bile inancı bitmiştir

Ölse diyorum,
bir kaç gün ağlarım,
bir süre yas tutarım,unuturum.

Sahi ölsen unutur muyum?

Olur bazen öyle
Dal kırılır yaprak düşer
Yağmur yağar güneş açar
Kırılırsın yorulursun susarsın
Düşersin kalkarsın

Bir sensizlik var ki bende öyle bir sensizlik.!!
çığ gibi altından kalkamadığım.
Dağ gibi aşamadığım aşıpta sana ulaşamadığım.
Oysa bir dünyam vardı seninle kurduğum. Göğünü ovasını dağını denizini seninle donattığım.
O" dünyayı ısıtan güneşi, gecesini aydınlatan ay'ı,sonbahar da yağan yagmuruydun. Yeşiliydin baharın,süzülüp giden nehir'i.Coşkun akan ırmağı,içime aktığın gibi.
Beni benden alıp başka bir ben yapan mimardın.

Öyle kırıldım ki sana
Dilim konuşsa da
Kalbim barışmaz artık.
Yemin

Öyle kolay değil unutmak
yazdığını silsen izi kalır,
defteri yaksan külü kalır
sızısı kalır, adı kalır,
yarası kalır anısı kalır
nefret etmek istersin

Yani şimdi
Deliksiz uyuyabiliyorsun
Vicdanın hiç sızlamıyor
Kàbuslarla bölünmüyor gecen öyle mi

Rahatsın yani

Oysa ben sende;
koca bir yürek
o yürekte saklı bir çocuk
bazen yaramazlık yapan
bazen susan, en çok susan
ve sustuklarını gördüm