Yaşamayı Araştırmak

Yaşamayı Araştırmak
“Bizim doğumumuz ölümsüzdür, umutlarımız gibi.”
Dünya gece sancısıyla yarına gebe kara toprağa hasret, kemikleri göğsüne yaslıyor

Her dumanda içine döktüğü taşları yıkıyor, sen; bana niye ellerini uzatıyorsun? Beni sevmedin ki!

Gülüşlerimi çürütürken hayat mahkemesinin her celsesinde fütursuzca tokmağını vurarak,

Apaçık idamımı istedin, ıssıza karışırken ilk sızan ışığı yarama merhem edindim

Bir gece ölüm de dökerken sokaktaki köpeğin dişlerini kıvrattı beni sana kavuşturmak için

Gülüp geçse da nasıl eşit bölünürdün bir vedaya, unutsun pekala yıllar, ya ben?

Daha ne koparabilir benden? Zaten bağlıyım hayata viskon ipliğiyle, zaten yine kış binecek

Bir isyan ki dünyada sana daha önce kimse söylememiş, kimse yazmamış, kimse çalmamış

Uzandıkça yol bitiyor, yol bittikçe takat kalmıyor vazgeç vesveseleriyle savaşırken

Bir hayat yenilgisi oldun çıktın karşıma. Sürgünler süreler kovaladı birbirini bir çığlıkta

Tadına varmadım huzurlu yaşamın biraz dahası için yalnızlığa bürünürken öfkeler içinde

Tozkoparandan çıktım, fermanları yırttım, hoyratları aştım. “Yaşamayı araştırdım, seni sevmek için.”