Bu şehre yalnızlık çöküyor geceleri.
Evler, sokaklar sessiz,
Alaca karanlığa boğuyor bedenimi.
Yanımda yokluğun - yok olmuşluğun,
İçimde son bir umut,
Yıldızlar savuruyorum gökyüzüne.
Ulaşamadan düşüyorlar
Birer birer yere…
Bir dilek tutuyorum,
Aklımda ışıl ışıl gözlerin.
İçimden geçiyor manasızca, birkaç acı söz.
Küfrediyorum gidişine - geri dönmeyişine!
Tutunduğum tüm dallar - birer zehirli sarmaşık.
Gecesefası açıyor, hanımeli kokuyor.
Bu şehre geceleri yalnızlık çöküyor.
Evler, sokaklar sessiz,
Ay hep kendi edasında…
Kayıt Tarihi : 14.2.2013 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
