Gecenin geçmeyen saatlerinde…
Kırılan kalemler zihinlerde…
Dalga seslerine boğulduğumuz yerde…
Neyin medetiydi üç beş düşünenden umulan?
Dalgaların yüzlerine yemyeşil bir tepeden,
Yapılan yanlışları unutmak pahasına,
Özgürlüğün hatırına bakmak varken;
Ebediyete uzandığımız yer,
Sınırların öylesi dışındaydı yine.
Ucu kaçmış satırlarda anlatılmaya çalışılan,
Bazen başka bir şekliydi sevdanın.
Daimi bağlılıklardı olmazsa olmazı.
Ne var ki hatırı sayılır suçumuz da yine aynı yönde,
Şaşkınlıkla karşıladığımız aynı adlı ithamlarımız…
Uykusuzluğumda düşündüklerim,
Hep aynı üç aşağı beş yukarı.
Güzel yerdir Sinop,
Denizin mavisi kadar dağların yeşiline mecbur,
Boş sokaklarını düşüncelerin arşınladığı,
Kalın duvarlarında yosunların toplaştığı,
Bir yanı tutsak bir yanı kederli ağların,
Vatan sevdasına, yanlış kaderlere dolandığı…
Öyle ki dayanılmaz olan yanı,
Yârin gelişiyle gidişleri arası.
Hiçbir şey olmamış gibi kaldırdılar sınırları,
Çok sonraları…
Kayıt Tarihi : 23.11.2022 12:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!