Geceler üstüme üstüme geliyor
Ay sönük yıldızlar tırsmış
Derdini dünyanın üstüme yıkmış
Nur yüzüyle ateş eriyor
Cennete ilk düşen
Yağmur damlasıydın sen
Ne tükenmez kaprisler ne göz yaşı
Çaresi yok yollarımız ayrı
Bilemedik birlikte yaşamasını
Sen yoluna ben yoluma artık
Ne söylesen boş bu alnımızın yazısı
Bin yılda geçse seni beklemekle
Bin birinci yılda olsa gel yanıma
Umut hayat verecek sevgime
Gözlerini düşüneceğim yıllarca
Üşüdüğümde ellerini düşüneceğim sımsıcak
Isıtacak beni deniz mavisi gözlerin
Tanrı seni
Bu kadar olur
Ayın yüzüyle yıkamış
Gitme kal ne olur
Yüzünü ay kaplamış
Yine gecenin ortasında
Dilimde tekrar adın
Gözlerin uykuya varınca
Aklımdasın
Ayın güzel yüzünden
Gülümsüyorum sana
Uzaksan ne olmuş yani
Deniz varsa aramızda
Sıralanmışsa dağ servileri
Yavaş da olsa zamanla
Unutulmak öldürür adamı
Bir başına kaldığı
İki damla yaştı gözlerinden
Toprağa düşecek umuttu
Bir an gözlerin doldu
Toprak hasretle beklerken
Şimşek çaktı gürledi birden gök
Ve yağmurlar yağdı
Şimdi ben sensizliğin acı gülüşü ile yapayalnız kalalı aşkım
Şu on bilmem kaç gündür vefasızlığına yanıyorum
Söylenen sözler anlamsız kalıyor da bir zaman sonra canım
Söylenmeyenlere yürekte kalanlara bir anlam arıyorum
Acaba bir rüyamı gördüm aslında yoktun da ben mi uydurdum
Ah ne vefasız geceye düştüm zifir karanlıklar ardında
Doğacak gün nerede, umutta tükendi yine boğuluyorum
Yar diye sarıldığım büktükçe boynumu vurmakta
Yüreğimi kaybettim ya anladım ki boşuna arıyorum......
Ne gözlerimde ki yoksulluğu sezecek ne bunu bilip hissedecek
Masum bir yalan gibi
Süzülüp girdin geceme
Bana önceliksiz bir masal söyle
Tek heceli
Seninle başlayan
Romanlar oku
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!