Ayın karanlık yüzü
Dünyadan görünmez
Bir hayalet gibi yürünmez
İz bırakır bir yerlerde insanın ömrü
Sırtını dayadığın
Kayalarda çok kalmaz erir dinle
Bu şehir yine
Sensizliğe uyanacak
Güneş doğsa ne olacak
Hiç doğmasa ne
Seni bana getirmeyen yollara
Çıkmayacağım
Ben hasreti senden almadım
Belki yalnız gecelerden
Uzun yürüyüşlerden yada sahte gülüşlerden
Böyle olacağını bilseydim hiç oralı olmazdım
Yalnız sen değilsin ki suçlu
En az bir sen kadar da bende var
Yandığım yetişir ateşinle ey yar gel nerelerdesin......................
Eski sevdaların nurumu sun bilemedim sen nesin....................
Şöyle sevip böyle mi ah böyle mi gideceksin............................
İnanmak ne zor bu yaşananlara hani seviyorum demiştin.........
Maksadın zulmünü aştı mı ey sevgili ne dersin..........................
Bak adına şiirler yazıyorum hayaline sevda masalları
Bir gün beni sende anlarsın anlarsın ya
Zaman çoktan geçmiş olur kan çiçeği
Yar diye kara toprağa sarıldığında
Maziden kalan hatıralar doldurur gözlerini
Gülüşüm mü kalır aklında
Artık çok geç kaldık sevgilim
Sabahları aynı yataktan uyanmak
Geceleri aynı yastığa baş koymak
Yahut bir bardak suyu birlikte içmek gibi ne bileyim
Yıllardır ayrı şehrin sabahlarında uyanıyoruz
Senin ve benim yıldızlarımız ayrı ayrı göklerde
Kar yolları çoktan tıkadı
dizlerimde dermanım neredesin
ay çoktan pusuya yattı
bulutlara haber Sal bu gece gelmesin
ölüm karanlıkta gelir bir ak güvercinin kanadında
dost sanıp bağrını açtın mı
Sizin şiirleriniz var yalnız değilsiniz
Sonra!
Bir eski tükenmez sevdanız
Güzel anılarınız, atınız arabanız
Ha bir de yanıp kül olan yalınız
Dostlarınız var çokça
Bir yaz akşamında yüreğini bana açtın
Kanatlarını gök yüzüne..........................
Daha az önce yüreğimsin diyordun ki bak nasıl kaçtın
Uzanıp yastığın göğsüne.......................
Sabah görüşelim canım sabah görüşelim de
Sabah olacak mı onu bir bilsem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!